SULH/BARIŞ DHA HAYIRLIDIR
Mahmut TOPTAŞ
Çocuklar, doğduğu evin enkazı altında ölüyor.
Beşiği çocuğa mezar oluyor.
Analar ağlıyor,
Babalar, acısını içinde kine dönüştürüyor.
Hıncını alamayınca kırılıyor, dökülüyor, eziliyor, sızıyor.
Piyasa panikte, eğitim kor üzerinde.
“Gel, gel, yine gel.
Onlarca tuzak kursan da gel.
Yüzlerce can alsan da gel.
Binlerce yalan yapsan da gel
Her yeri talan etsen de gel” diyelim ama “Bana gel” demeyelim.
“Seni de beni de yaratan ve şu anda yaşatmaya devam ettirenin koyduğu kurallara gel” diyelim.
“Bana boyun eğeceksin” demeyelim, “Allah’a boyun eğeceksin” diyelim.
Kimse kimsenin ayağına gelmesin, ona boyun eğmesin.
Bu haftanın en sevindirici haberi Kolombiya’dan geldi.
220 bin insanın öldüğü, 45 bin insanın kaybolduğu, yedi milyon insanın göç ettiği Kolombiya’da, 52 yıldır süren Marksist Kolombiya Silahlı Güçleri (FARC) ile hükümet arasında barış imzalandı.
Kolombiya devlet başkanı Juan Manuel Santos ile Farc lideri Timoçenko lakaplı Rodrigo Londono imzaladı
Kurşunla yazılan 52 yıllık tarih, kurşun kalemle barışı yazıldı.
52 yılda öldürülenler, sakat kalanlar, kaybolanlar, tecavüze uğrayanlar, yağmalananlar, hapislerde çürüyenler oldu.
52 yıl, iki taraf da kaybetti.
İki tarafta haklı olduğunu iddia ediyordu, fakat haklı da haksız da kaybetmişti.
Ama buna rağmen eski acılarını içlerine gömdüler ve gelecek günlerdeki öldürmeleri, saldırıları, talanları tecavüzleri önlediler.
Rabbimiz buyurur:
وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
“……Eğer siz mü'min iseniz, Allah’tan sakının, aranızı düzeltin/ıslah edin, barışın. Allah'a ve Rasülüne itaat edin.” (Enfal süresi ayet 1)
Şuayb aleyhisselamın kavmine dediğini diyelim:
إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ
“….Gücümün yettiği kadar ıslah etmek, düzeltmek istiyorum. Başa¬rım ancak Allah iledir. O’na güvendim ve yalnız O’na yö¬nelirim." (Hud süresi ayet 88)
وَالصُّلْحُ خَيْرٌ
“Sulh/BarışAnlaşmak daha hayırlıdır.” (Nisa süresi ayet 128)