Şair gönlüm giyerse edep libasını, tadar aşkların en hasını. Evet, her edîbin en büyük husûsiyeti edepli olmasıdır ve bittabi bunun neticesinde tevâzuu ve mahviyettir.
Edep sahibi insanların mahviyet duygusu Hakk rızasını gözetmekten gelir. Kadim kültürümüzde bunun en güzel örneğini Mevlânâmız ve Yûnusumuz'da görmüşüz. Her ikisi de edebinden olsa gerek, Hakk önünde "Vav" gibi başı önde yaşamışlar.
Bundan sebep, ben de Mevlevî bir derviş yâhut Yûnus gönüllü bir eren gibi "Edep Libasımı Giyerek" şâir gönlümün dilinden dökülen mısralarla sizleri selâmlıyorum.
Giydim edep abasını;
Yuttum sözün kabasını;
Sen gör kulun çabasını;
Sevdiğim yâr olsa âhu;
Ömrüm boyu edep yâ Hû!
Sabah akşam çeksem çile;
Şekvâ edip gelmem dile;
Şaşırırsam nisyân ile;
Sevdiğim yâr olsa âhu;
Ömrüm boyu edep yâ Hû!
Savaşırken nice millet;
Bulaşmasın bize illet!
Bize yeter biraz hıllet;
Sevdiğim yâr olsa âhu;
Ömrüm boyu edep yâ Hû!
Kovan kırık küsmüş arı;
Öldürdüler çocukları;
Hakkımızda ver kararı;
Sevdiğim yâr olsa âhu;
Ömrüm boyu edep yâ Hû!
Yürek denen yüküm Sen'in;
Issız, sessiz büküm Şen'in;
Her konuda hüküm Sen'in;
Sevdiğim yâr olsa âhu;
Ömrüm boyu edep yâ Hû!
15 Aralık 2024
Saat: 03.11
Mersin
Yorumlar
Kalan Karakter: