Biz düşmansız yapamayız gibi geliyor bana.
Gidişat onu gösteriyor.
Gündüz geceye muhtaç, bizde DÜŞMAN'A.
Neredenmi bulacağız.
Buda sorumu arkadaş şimdi.
İlan veririz.
Duyurular yayınlarız.
Dört bir yana haber salarız.
Biz'e düşman lazım deriz...
Yahu bunca dostumuz !!! varken insan düşman arar mı?
Peynirin kurdu içinden çıkarmış ya.
Bizimkide aynen öyle işte.
Biz'im toprakta en iyi biten ot; ayrık otudur.
Çayır diye ekersin yarısı ayrık biter.
Atalarımız ne demiş:
Besle kargayı oysun gözünü.
Ekmeğini yer paçana sarılır.
Işıklar bir söner:
Annah deriz ya milletçe.
İşte o zaman anlarız ya ışığın kıymetini.
Yani karanlık öğretir ya biz'e onu.
Bir baş ağrısı öğretir sağlığın kıymetini.
Canavar korkusu olmasa, kimse koyuna çoban tutmaz denir.
Yani demem o ki:
Düşman biz'im çalışma azmimizdir.
Motivasyon kaynağımızdır.
Ancak garip olan; biz'im birbirimize olan husumetimizdir.
Aynı mahallenin,
Aynı şehrin,
Aynı ülkenin insanları nasıl olur da böylesine hasmâne söz söyleyebilir?
Efendim siyasette böyle şeyler normaldir deniyor.
İyi de ne diyeceksen adam gibi desen olmaz mı?
Beyaza beyaz, siyaha siyah desen olmaz mı?
Hayır;
Ankara'yı dinleyen vatandaş, belediye otobüsünde birbirine giriyor.
Buradan haykırıyorum.
Heeey Ankara Ankara...
Bırak şu sen ben kavgasını bir ara.
Hayır vatandaş işi ciddiye alıyor.
Kalb kırıyor, hatır yıkıyor.
Dünya uzayda hayat var mı onu araştırıyor.
Biz şurada Çorum'da, Burdur'da, Sinop'ta vs. hayatı çekilmez hâle getiriyoruz.
Bir'de yüzde doksan dokuz Müslümanız diyoruz ya.
Benide o kahrediyor.
Hani ülkede "deist" sayısı hızla artıyor deniyor.
Biz'e baka baka artıyor diye düşünüyorum doğrusu.
Vatandaş dış güçler bize saldıracak sanıyor.
Birine dedim ki:
O dış güç dediklerinin burada binlerce tesisi var.
Milyar dolar menfaati var.
Böyle sömüreceği bir yer batsın ister mi?
Elbette istemez.
Hırpalar, Örseler, çelme takar ayrı konu.
Ancak ölmeni istemez.
Adam Almanya'daki bir aylık parasıyla burada altı ay tatil yapıyor.
Buranın batması işine gelirmi.?
Gelmez elbette.
Söze gelince ülkenin tamamı vatansever.
Fazla sevmekten nefessiz bırakıp öldüreceğiz Mevla aşkına.
Aslında o kadar umutvarım ki bu genç nesilden.
Hiç ekilmemiş münbit toprak gibiler.
Hile bilmiyor çocuk.
Hakaret etmeyi bilmiyor.
Belediye otobüsü hınca hınç öğrenci doluyor.
Kulak veriyorum o değilden.
Söze giriyorum bazen.
Aslında şöyle ulu bir çınar altında onları dinlemeyi o kadar çok isterdim ki.
Sevindiğim bir husus var.
Galiba bu gençler hiç haber ve tartışma programı izlemiyorlar.
Ülkenin geleceği adına umut verici bir durum bu.
Hiç değilse bizim gibi şartlanmış büyümüyorlar.
Bu yeni nesil asrın ikinci diliminde dünyaya iki tur bindirir diye düşünüyorum.
Çok mu hayalperestim ne dersiniz.?
Kalın sağlıcakla.