AKRAN (SIZLIK)

Zordur diye bilirdik.

Şimdi yaşayarak gördüm ki, cidden zormuş.

Akranın samimisine rafık derdi eskiler.

Rafık geldi, rafık gitti.

Arkadaşın rafık olanıyla, uzun yollar kısalır denmiştir.

Çoğu yerde refik denir, rafık için.

Rafıklar arasında hesap kitap olmaz.

Yâni paranın pulun lafı olmaz.

Ayıp ötesi ayıp olur, öyle şeyler.

Önce rafık, sonra tarik.

Yani yoldan önce, yoldaş seç.

Ecdadımız böyle tavsiyede bulunmuş.

Babamın köyden bir rafığı vardı.

Bir gün kafa kafaya verdiler konuşuyorlar.

Yıl seksenlerin başı.

Ben kenarda, bir hizmet olursa diye kapıya yakın oturuyorum.

Babamın rafığı dedi ki:

‘Rafııık benim sonum iyi olmayacak’ gibi.

Babam hayırdır dedi.

-Yahu bizim köroğlu iyi değil, akşam sabah.

(Yani hanım ölümcül hâlde demek istiyor.)

-Allah gecinden versin.

-Amin amma, hiç tadım tuzum yok.

Nemi oldu sonraki yıllarda?

Babamın rafığı üç sene kadar sonra öldü.

Umutsuz olduğu köroğlusu, kırk yıl sonra ukbaya göçtü.

Yani beş altı sene önce öldü.

Allah'ım cümle ölmüşlerimize rahmet eylesin.

Ölüm kime yakın denirse.

Hastaya yakın derdi, eskiler.

Doğrumu peki?

Değil efendim.

Ölüm eceli yakın olana yakın.

Laf akransızlıktan buraya geldi.

Okulda teneffüs oluyor, on dakika.

Çıksam bir türlü çıkmasam bir türlü.

Dışarıda ayaklarken akran gerek.

Gerçi etrafımı saran gençlerle sohbet ediyoruz ama

Ekranla başka olurdu diye düşünüyorum.

Bazen sınıfta ölümden söz açılıyor.

Koskoca kampüste ölüm kime yakın?

Tabii ki en yaşlıya yakın.

Yani bendenize.

Görünen o.

Bazen kendime soruyorum.

Ölüme ne kadar hazırım diye.

Geçenlerde sınıfta da söyledim.

Her zaman hazırım diye düşünüyorum.

Askerde "daima hazır" diye bir tabir var.

Benimki biraz öyle.

Çünkü:

Bu dünyada her işimi doğruluğuna inandığım için yaptım.

Sürekli yapıcı olmaya çalıştım.

Bilerek kul hakkına girmedim.

İmkânım ölçüsünde, ihtiyaç gidermeye gayret ettim.

Bir ay sonra ikinci sınıf bitiyor.

Yani okul yarı oldu.

Gerçi ben pek çok Hocamı bilmiyorum.

Dersim'e girenleri biliyorum elbette.

Bizi adam etmek için yırtınıyorlar. (tabir caizse)

Sağ olsunlar.

Benden bu saatten sonra bir şey olmaz tabii ki.

Fakat pırıl pırıl çocuklar var.

Allah'ım yollarını bahtlarını açık etsin.

Çantamı hatıra olarak isteyenler var.

Yok diyorum.

Bunu Müzayedede satıp okula bağışlayacağım diyorum.

Şimdiden on bin küsürü gördü diyorum.

Gülüşüyoruz.

İpin ucunu kaçırdık.

Akrandı, ölümdü derken lâfı uzattık.

Sizin vaktiniz kıymetlidir.

Bu saatte hayat dersi gördük sayalım.

Hoşça kalın.