Karamanoğulları Tarihi Araştırmacısı Yazar
Yörüklerin Kökeni ve Diğer Türk Boylarıyla İlgisi
Yörükler, ırken bir Turan kavmi olup
Türk’tür. Dili de Altay dil grubundan Türkçe’dir.
Günümüzdeki Uygur ve Hakas lehçe ve
745 yılına kadar Orhon, Altay,
Tanrı, Sayan ve Aladağlarda Göktürklerin kurucu ve asli unsuru olarak göçebe
yaşadılar. Göktürk (Kutluk) hakimiyetine son vermesi üzerine Uygurlara tabi
oldular. Çin ve Moğol saldırılarıyla iyice zayıflayan Uygur Devletine Kırgızlar
840 yılında son verdi.
Yörükler bundan sonra Karahanlı
(932-1212), Büyük Selçuklu (1040-1157) ve Harzemşahlar (1157-1231) hâkimiyetine
girdi. Moğolların, Karahanlı ve Harzemşahlar devletine son vermesi üzerine de
Hunlarla başlayan,
9. yy'dan sonra canlanan, Büyük
Selçuklularla bilinçli şekilde organize edilip sürdürülen, Moğol zulmü sonucu
hızlanan büyük göçe Yürüklerde katılarak Anadolu’ya geldiler.
Orta Asya’da 1930'lara kadar
nüfusunun çoğunluğu göçebe hayvancılık yapan Türk Halkları; Kırgız, Kazak,
Türkmenler ve ayrıca İran'daki Kaşgaylar’dır. Diğer Türk halkları da büyük ve
küçükbaş hayvancılık yapmakta ise de bunlar (Örneğin; Azeri, Tatar, Özbek ve
Uygurlar)göçebe değildir. Saha (Yakut) ve Tuva Türkleri de yarı göçebe şekilde
bir hayat sürdürerek Ren Geyiği beslemektedirler.
9. Yüzyılda Balkanlara gelen:
Peçenek, Kuman, Kıpçak, Uz-Gagauz ve daha sonra Evladı Fatihan olarak
adlandırılacak olan: Karlukların, Yörüklerle ilgisi olabilir.
Bu Türk boyları, Bizans ve Slavlarla
savaşmış, ancak kendi aralarında da anlaşıp birleşemedikleri için kalıcı bir
devlet kuramamışlardır. Bu Türkler, Bizans Ordusunda paralı askerlik yapmış,
ancak 1071 Malazgirt Savaşında Selçuklu Ordusunun Türk olduğunu anlayınca:
Alparslan’ın tarafına geçerek, savaşın kaderini değiştirmişlerdir.
Bizanslılar; bu Türk Boylarının bir
bölümünü: Anadolu'nun bazı yerlerine (Örneğin: Toroslar, İç Anadolu ve
Çukurova’ya) yerleştirmişlerdir.
Uzlar, sayıları çok az olsa da (200
bin) Gagauz olarak bugün Moldavya’da yaşamaktadırlar.
Balkanlarda Boşnak olarak
varlıklarını sürdürenler; belki Peçenek, Pomaklâr (yardımcı anlamında) ise
Kuman-Kıpçak Türklerinin torunları olabilir!
Pomak ve Boşnaklara karşı gösterilen
Slav düşmanlığının altında, Müslümanlıkla beraber bu Türk köktencilikler
aranabilir!
Sırp lideri de Boşnakların Slav
değil, Türk asıllı olduklarını açıklamıştır. Boşnakların mezar taşlarında ay
yıldız vardır.
Ayrıca Fin Tatarları ile Moğolistan
Kırgızları ve Kuzey Kafkasya'daki Balkarların mezar taşları aynıdır. Boşnak ve
Pomakların tamamı; Müslüman, Sünni ve Hanefi mezhebindendir. Türküz demedikleri
ve Türkçe konuşmadıkları itirazı ise araştırılmalıdır.
Slav, Kuman, Kıpçak, Oğuz, Nogay ve
Arapça karışımı bir dil kullanıyorlar. Amerika ve Almanya’da da doğup büyüyen:
Türk asıllı ailelerin, çocuklarının bir kısmı da hiç Türkçe bilmemektedir.
Hatta 1918’de bizden ayrılan Suriye’deki Türklerin, okuyan gençlerinin
çoğunluğu da (Müslüman olmasına rağmen Suriye'nin uyguladığı Araplaştırma
politikası sonucu) Türkçe bilmemektedir.
Diğer bir itiraz ise Boşnak ve
Pomakların sarışınlığı konusudur.
Yeri gelmişken bir yanlışı daha
açmakta yarar vardır.
Tatarların, Moğollarla bir
benzerliği yoktur. Timur'unda Tatarlarla ilgisi yoktur. Tatarlar özbeöz
Türk’tür. Hatta Türkiye’de milliyetçi, Turancı, Türkçü fikir hayatının
doğmasını sağlayanlar: Kazan, Kırım Tatar, Azeri ve Başkırt aydınlarıdır.
Söylenenin ve sanılanın aksine
günümüzdeki 48 Türk grubundan sadece; Azeri, Abdal, Kazak, Kırgız, Mesket,
Türkmen, Yakut gibi, on kadar grup esmerdir. (Bir boyunda tamamı; aynı renk
olmayıp, kendi içinde farklılık gösterebilir)
Kazan Tatarları, Sarı Türkeşler, Sarı Uygurlar, Kumanlar, Peçenekler, Çuvaşlar,
Tuvalar, Hakaslar, Karluklar ve Sarı Keçili Yörüklerinin bir kısmı sarışındır.
Diğer Türk grupları ise kumraldır. Örneğin; Teyzemin kocası da Yörük’tür;
çocuklarının bir kısmı, hem de çiğ sarıdır. Rahmetli Emmimin lakabı Gök
Veliydi; gözleri mavi, saçları sarışındı, Rahmetli Atatürk’e benzerdi.
SÖZÜN ÖZÜ
TÜRKİYE (Anadolu-Toroslar ve Trakya), Balkanlar, Kıbrıs ve Suriye’de yaşamakta
olan 10 milyon nüfusa sahip YÖRÜKLER- AYDINLI TÜRKLERİ;
Turan Yurdu TÜRKİSTAN'IN; Altay,
Tanrı, Aladağ, Gobi, Sayan, Pamir, Açlık-Kıpçak Bozkırı, Turgay Sırtları, Aral,
Baykal, Balkaş, Isıkgöl, Yenisey, Orhun, Ötüken, Ordos, Yençi, Silan-Şian,
Yinşan, Kansu, Şato, Honan, Şensi; Dağ, Yayla, koyak ve Bozkırlarında Göçebe
Hayvancılık yapan, bu Eski Türk Boy ve obalarından; TÜRKEŞ (Keşli, Keşefli),
ONOK (Bahşiş), Çarıklı- Cırıklı, Çakallıklı, Akhun- Hayta, HALAÇ, KANGLI
(Horzum), KARLUK (Honamlı) ile OĞUZLAR'IN; KARAEVLİ- KARABÖLÜK, YAZIR,
YAPARLI-YABIRLI Boy ve Teke oymaklarının bir devamıdır.
Bazı Araştırmacılar, Oğuz
Boylarından; KINIK (Selçuklu- Sarıkeçili), KAYI (Karakeçeli) ile YIVA
(Karakoyunlu) Oymaklarınıda Yörük sınıfı adı altında toplamaktadır. Karakeçili,
Karakoyunlu ve Ceritlerin bir kısmı; Yörük tanımını, bazıları da Türkmen
kimliğini benimsemektedir. Sarıkeçililerin Yörüklüğü ise tartışmasızdır.
Günümüz Türkmenistan'ında, Türkmen
varlığını devam ettiren Oymaklar şunlardır: Esrarı, Göklen, Salur, Sarık, Teke
ve Yomut.
Ulusalcılık; Kendini, Ulusunun
değerli bir parçası hissetmek, ulusal devleti, anadili, ulusal kültürü; benimseyip
sahiplenmek, ulusal hakları, özgürlük ve bağımsızlığı; cesaretle ve bilinçli
şekilde savunup korumaktır. Kendini Türk gören,''Ne Mutlu Türküm'' diyen,
Türktür.
KAYNAKLAR: Kısmen araştırarak alıntı yaptığım.
• www.yorukturk.com
• ŞAPOLYO, Enver Benhan; Kemal Atatürk ve Milli Mücadele Tarihi. İstanbul,1958.
• KARTAL, Numan; Atatürk ve Manastırda "Kocacıklar Ailesi" Türk
Folklor anlaştırmaları, Sayı 256, Kasım 1970, İstanbul.
• Türk Dili Araştırma Cemiyetinin Kuruluşu (12 Temmuz 1932) Cemiyet daha sonra
Türk Dil Kurumu adını almıştır. (24 Ağustos 1936)
• Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri, İ. H. Uzunçarşılı,
TTKY. Ank.1988
• Anadolu’da Türkmen Aşiretleri Dr.T. Gündüz, Ank. 1 997
• Akdeniz Bölgesi, H.Saraçoğlu, MEBY. İST 1989
• İçel Kültürü Dergisi, Sayı:47, Eylül 1996
• Makedonya Türkleri, Y.K.Kalafat, (Türkmenler, Torbeşler, Türkbaşlar.
Çenkeriler (Çingeneler) ve Yörükler Arasında Yaşayan Halk İnançları) İst. 1994
Yorumlar
Kalan Karakter: