1- O önemli evrensel bir işaret. Bir defa kalple aklı bağlıyorum diyor. Onlara göre.
Ama benim için önemli birine bunu sorduğumda ise bana söylenen şuydu: “Senin İçin Dürbün Yaptım. Buradan Her şeyi Seyredeceksin” di.
Yani duruma ve zaman ve kişiye göre anlam değişiyormuş değil mi?
2- Arabî de başparmak Hz Ali (r.a)dir. işaret=şehadet parmağı ise Hz Muhammed (a.s)dır. Ve bu ikisi birleştirilerek göz yapılır.
18.000 âlem buradan seyredilir gibi gibi. Bu İslami versiyonuydu tabii. Ama budistçesi farklıdır ve BUDA ile alakalıdır.
Ve Hermes=Hz İdris=Enok=Thot’la alakalıdır ve gidilen mana hep iç cennete bakan gözdür vesselam. Yani akıl ve kalp birleşir.
Son yıllarda da Batılı toplumlarda “alışılanın dışında” ve “toplum dışı” hayat tarzlarıyla dikkat çeken yeni bir akım görülmektedir. Bu akım Doğu kültürünü, felsefelerini ve inanışlarını kullanarak dikkat çekmeye çalışan kimselerden oluşmaktadır. Bu akımın kullandığı Doğu felsefelerinin başında ise Budizm gelmektedir.
Dünya üzerinde, özellikle de Amerika ve Avrupa’da bazı kimselerde, Budizm’e yönelik bir ilgi görülmektedir. Bu ilginin en önemli nedenlerinden biri, bu batıl inanışın, insanlara gizemli, mistik ve hayret verici özelliklere sahip olduğu izlenimi oluşturacak şekilde lanse edilmesidir.
Budizm’i seçen insanlar da genelde bu felsefeyi inandıklarından ya da mantıklı bulduklarından değil, söz konusu “mistik” havadan etkilendikleri için seçmektedirler. Çünkü bu batıl inanış onlara, günlük yaşamlarından, hayatları boyunca karşılaştıkları diğer felsefelerden çok daha farklı ve şaşırtıcı bir şekilde sunulmaktadır.
“Buda” kelimesi “uyandırılmış” veya “aydınlanmış” anlamlarına gelir ve Siddharta Gautama’nın eriştiği varsayılan manevi dereceyi ifade etmektedir. Buda’dan günümüze ulaşan metinler ise onun yaşadığı döneme ait değildir, onun ölümünden 300 – 400 yıl sonra kaleme alınmıştır.
Günümüz Budizm’inin kutsal olarak kabul ettiği kitabın adı “üç sepet” anlamına gelen Tipitaka’dır. Bu metinler Pali diliyle yazılmıştır. Tipitaka’nın ne zaman yazıya geçirildiği ise kesin olarak bilinmemektedir. Ancak MÖ 1. yüzyılda Seylan’da bugünkü şeklini aldığı ileri sürülmektedir.
Tipitaka metinlerinin bölümleri şu şekildedir:
1- Vinaya Pitaka: Sangha adı verilen bu bölüm rahip ve rahibelerle ilgili kuralları, bunların nasıl yerine getirileceğini içerir. İçinde rahip olmayan Budistlerle ilgili konular da vardır.
2- Sutta Pitaka: Buda’nın fikirlerini açıkladığı konuşmalarının çoğu bu bölümde bulunur. Bunun için bu bölüme doktrin (dhamma) sepeti de denir. Bu sözler asırlar boyunca sözlü olarak nakledilmiş, başka efsanelerle, batıl inanışlarla iç içe geçmiştir.
3- Abhidhamma Pitaka: Buda’nın vaazlarının yorumları ve Budizmin felsefesi bu bölümde yer alır.
Kaynak: dusuneninsanlaricin