Dışlamayalım.
Ötekileştirmeyelim.
Siz'den biz'den demeyelim.
Kırıcı, itici olmayalım.
Çünkü biz'im Peygamberimiz böyle yapmadı.
Hattâ (ehli bilir) İslam'a soğuk olanlara daha sıcak davrandı.
Ganimetten fazlaca verdi.
Çünkü her canlı karnını doyurana yönünü döner.
Şunu söylemektir muradım.
Biz dini biraz bildiğini sananlar.
Mutteki hayatı yaşamaya çalışanlar.
Şübheliden bile kaçınmak zorunda olmam lazım diyenler.
Ve bu gibi sûfîlik derdinde olanlar.
Evet bizler toplum katmanlarına ne kadar yakınız.
Dine mesafeli kesimlerle nasıl bir ilişki içindeyiz.
Hiç o kesimlerle ilgi kurmaya çalıştıkmı.?
Yok'sa?
Hep yaşasın cehennemmi dedik.
Hayvanlardan aşağımı gördük.
Onların İslam dışı hayatlarında, benim ne kadar vebalim var dedikmi hiç.
Kendi kabuğumuzun içinde yaşama yı İslam'mı sandık acebâ.
Bunu hiç sorgulama ihtiyacı duydukmu?
Yok'sa;
Biz'im vasıtamızla bir ferdin İslam olması yeryüzünden ve içindekilerden daha hayırlıdır diye anlatmaklamı yetindik.
Yarın öteki dünyada bu öteki saydıklarımızdan şahsen ben yakamı kurtarabileceğimi hiç sanmıyorum.
Varsa bir çare bilen lütfen söylesin.
Konu derin, zaman dar.
İslam güzellik dinidir.
Çirkin olan biz'im gibi kişilerin hayatıdır.
Fakat o biz'im hayatımızdır.
Yalnızca Hz. Peygamberin hayatı İslam'ın canlı yaşanmış şeklidir.
O'da bütün nezaket ve nezahetiyle önümüzdedir.
Ne mutlu hasretiyle yanana.
Kalın sağlıcakla.