OLMAYAN ÖZGÜRLÜĞÜN BAYRAMI

24 Temmuz Basın Bayramı.
Bayramlar kazanımların sembolleridir.
Basın için en anlamlı bayram, halkın haber alma hakkını özgürce kullanabilmesine vesile olabilmektir.
Aklım erdi ereli elimde kalem var.
Bazen keskin, bazen pasif bazen de makul olarak değerlendirilen nice yazılar yazdım.
Ama genel tercihim hep makulü aramak olmuştur.
Bu kolay kazanılacak bir tutum değildir. 
Çünkü makul bazen düşmanınıza alan açmak şeklinde gelişebilir. 
Tanımadığınız bir dünyaya alan açamazsınız.
Tanımaya çalışmak en zor süreç.
Mahalleniz size öfkelenir. Çünkü düşman her koşulda düşmandır ve onun anladığı tek dil vardır.  O da, imha dili...
Diğer mahalleler ise tanışmak için size kolay kolay kapılarını açıvermezler.
Bu süreç daha da zordur.
Şimdi şöyle diyebilir siniz.
Ya hu! Hoca.
Ne anlaması, ne makulü? Sen ait olduğun mahallenin keskin kılıcı ol yeter. 
Bak bu durum dünyalığını da olumlu etkiler. 
Teşvikler, ihaleler, yan işler sana doğru akar.
Peki sonuç?
Türk basınının bu günkü hali kaçınılmaz olur.
Basın halkın değil, güçlü siyasi kümelenmelerin sesi olur ve ortalığa bir tek dil egemen olur.
Yok etme dili...
Halkın genel çıkar ve talepleri kimsenin umurunda olmaz ve kıran kırana bir savaş ortamı oluşur.
Bu gün şöyle bir baktığımızda Türk Basını özgür sayılabilir mi?
İlk elime kalemi aldığım günlerden bu güne Basın açısından en karanlık dönemi yaşıyoruz.
Yazdığım bir sözcüğü, "acaba zülfü yâre mi dokunduk" diye bu kadar çok düşündüğüm zaman hiç olmamıştı.
Ebediyete akıp giden zamanda bir gün özgür olacağımıza olan inancımla tüm arkadaşlarımın bayramını kutluyorum.