Dünya iyisi biri diye bilirdim.
Hoş sohbet biriydi.
Benden üç yaş kadar büyük.
İki yıl önce huzur evinde gördüm.
Oda benim gibi ziyaretçi sandım önce.
Hal hatır sırasında orada kaldığını söyledi.
Hayır'dır ebeyi öteye gönderdik mi dedim.
Yok hocam ayrıldık, demez mi.
Oraya yığıldım kaldım.
Ne diyeceğimi de bilemedim.
Şükür bu günümüze falan dedim.
Kader ne diyelim diyebildi o'da.
Dünyadaki insan sayısı kadar fikir sayısı vardır denir.
Her akıl bir olsa, davara Çoban bulunmaz demiş atalarımız.
Bugün insanların sırtındaki urbası bile ayrı.
Herkes kendince bir hayat yaşıyor.
Ve bir gün bir adres okunuyor hoparlörden.
Allah rahmet eylesin diye başlayan.
O gün zahmet çekmemek için bugün gayret gerekir diye düşünüyorum.
Aldığımız nefesi bir gün alamayacağız.
Hâlbuki hiç öyle bir gün gelmeyecek gibi değil mi?
Hoş sohbet bir arkadaşım var.
Bir araya geldiğimizde sürekli soru sorar.
Bende deli deli konuşmaya çalışırım.
Hoşuna gidiyor sözlerim.
Telaşesi çok fazla.
İki gün önce nefesi daralmış.
Hocam yarım gün ne çektim bir bilsen diyor.
Namaz da vesveseyi sorar sık sık.
Bende sakın vesvesesiz olmaya çalışma diyorum.
Ve namazın sonunda deki Rabbimize.
Elimden gelen bu.
Kabul buyur de.
Huzuruna kabul ettiğin için bin şükür de.
Öbür vakti de nasip et de.
Ve işine koyul.
Allah'ım şu sıra varlıkla sınıyor onu.
Vaktiyle darlıkla sınadığı gibi.
Geçenlerde ihtiyaçlı fakir sordu.
Çok mu fakir olsun dedim.
Bir miktar uzattı, hocam şunu ulaştırıver diyerek.
Bak bunu hiç kimseye yapma.
Hele bana hiç yapma.
Ben babam verse itiraz edemem ama verdiğim yerden kabul kâğıdı getiririm.
Kalk gidiyoruz dedim.
Nereye hocam diye sordu.
Fakir görmeye dedim.
Gittik.
Ve gördük.
Böyle fakir bul hocam diyor.
Olmaz benim işim var dedim.
Ayrıca bir adam da bu iş için al yanına o arasın bulsun deyince.
Gülüyor.
Yahu fakir bulmak için adam mı tutulur dedi.
Öteki dünyada lazım olur tut dedim.
Namaz demişken.
Namaz her gün günde beş kez imza vermek gibi aynı.
Geldim Allah'ım buradayım demektir.
Özel kıyafet istemez.
Özel mekân gerekmez.
Hatta su yoksa toprak var.
Teyemmüm var.
Takatin yoksa oturarak var.
Bütün mesele verdiğimiz sözü unutmadığımızı göstermek.
Elbette Allah’ımıza.
Ve öbür vakti umutla beklemek.
İki vaktin arasını namazdan sayarmış Allah'ım biliyorsunuz.
Huzursuz olmamak için.
Huzura durmak gerek demek istiyorum.
Huzuru arayanlar, huzurda hazır olmakla buldular diye düşünüyorum.
Halim selimden, söz nerelere geldi.
Öğleye erersek, uzuuuun secdeli bir namaz kılalım inşallah.
Herkese iyi işler, kendime iyi tatiller dilerim.
Kalın sağlıcakla.