CÂHİL...

Cesur olur derler cahil için.

Bana göre de yüzde bin doğru.

Bizler bisiklet hasreti çekmiş nesiliz.

İlk mobiletim olduğunda beş yıllık memurdum.

Müstağmel bir mobiletti aldığım.(79)

Doksan üç yılıydı.

Bir esnaf arkadaşın dükkânının önünde oturuyoruz.

Kenarda bir murat 124 duruyor.

Üzerinde satılık yazıyor.

Sordum.

Aldım.

Adama dedim ki,

Bunu bizim eve bir arkadaş götürüversin.

Ben araba sürmesi bilmem çünkü.

Adamcağız eyvaaaah demiş içinden.

Bana da şöyle bakan biri.

Amelecilik yapar.

Odun kırar.

Taş ocağında çalışabilir.

Kamyondan çuval boşaltabilir.

İnşaat ta işçilik yapar.

Kazma kürek işleri yapar der.

Çünkü ben bunların hepsini otuz beş yaşıma kadar yaptım.

Memurken de yaptım.

Adamcağız bu abi hayatta araba kullanamaz demiş arkamdan.

Neyse bir arkadaş Murat'ımla beni eve getiriverdi.

Arabayı avluya kattı.

İnmeden dedim ki.

-Bu kontak anahtarının düzü tersi var mı?

Yok dedi, arkadaş.

(Hiç mübalağa etmiyorum. Eksiği var fazlası yok.)

O güne kadar hiç merak ettiğim bir şey değil.

Çünkü hiç araba hayalimiz olmadı bizim.

Adam gittiiiii.

Bismillah.

Çocuklaaaaar gelin buraya.

Evde bulunan üç çocuğu bindirdim.

Onlarda uçuyorlar sevinçten.

Şöyle bir urgan turu yapıp geleceğim..

Şimdi şu yazıyı yazarken bile hafif ter basıyor.

Bereket o zamanlar bu kadar araba yok.

Yürüdüm.

Yüzbaşı kuyusunun ordayım.

Karşıdan bir at arabası geliyor.

Onu bir kurtarırsam.

Mara yoluna indim.

Urgan'a doğru seyir halindeyim.

Çocuklar yaşa baba çekiyorlar.

Yarım saat sonra evdeyim.

Elimde kontakla.

-Nerde kaldınız.? Ev sorusu.

- Çıkmışken şöyle bir gezelim dedik.

Şimdi başlıktaki ‘cahil’ var ya.

O benim işte.

İşte o benim aynada ki görüntüm.

Verilmiş sadakamız varmış.

Şoför kursundayım.

Said delikanlı, sağımda kaptanım.

-Hocam maşallahın var iyisiniz.

-Kabiliyet işte Saidim.

Hak vergisi deyip havada atıyorum.

Yirmi sekiz yıl oldu.

İki defa bana çarptılar.

Ama ikisinde de beni suçlu buldular.

Bizde âdettendir.

Ölen suçlu.

Kalender suçlu.

Dayısı olmayan suçlu.

Vs.vs.vs.

Olsun.

Bugüne çok çok şükür.

Şimdi tenha yollardan giderim.

Allah'ım sen koru derim.

İçimde kalan bir ukde.

Bir helikopter bari kullanıp...

Bitirdim bitirdim...

Allah a emanet olun.

Sağlıcakla kalın.