RASİM ŞİRİN'DEN AYRI 22 YIL

Onu ilk defa 1977 yılında Akşehir Öğretmen Lisesinde okurken tanımıştım. İvriz Öğretmen Lisesi ilkbahar aylarında bizim okula gezi düzenlemişti. O gezi sırasında tanışmıştık. İvriz Öğretmen Lisesi'nin öğrenci başkanıydı. Sonra gergin ve kavgalı1978 yılı, çok sıkıntılı geçen son sınıfın ikinci yarıyıldan sonra mezuniyet.
Erzurum 'a üniversiteye gidince, orada yurtta karşılaştık. İşletme Fakültesi'ndeydi. Ben de Kâzım Karabekir Yüksek Öğretmen Okulunda idim. Ülküdaşlığın dışında hemşehri idik. O Karaköylü, ben Saçıkaralı. Bir ortak özelliğimiz daha vardı. İkimiz de erken yaşta babamızdan mahrum kalmıştık, yetimdik. Yokluk ve zorluklarla mücadele ederek hayatımızı sürdürüyorduk.
Yıllar sonra( 1980'lerin sonunda) kader bizi Karaman'da tekrar karşılaştırdı. Evimde misafir ettim uzun uzun dertleştik. Başarısız ve şanssız bir ticari ( pazarlama) denemesinden sonra Tarım Kredi'de (Karaman'da)memur olmuştu. Sonra Niğde'de tarım Kredi'nin fabrikasında(sanırım El-sa idi) müdürlük. Ardından aynı kurumun Konya'daki bölge müdürlüğünde Md. Yardımcılığı görevi.

1999 seçimlerinden sonra tarım Kredi kontenjanından Karaman Bumas'ta yönetim kurulu üyeliği. Sık sık olmasa da görüşmelerimiz devam etti.
Üniversitede öğrenciyken adı Rasim olan iki samimi arkadaşım vardı. Rasim Şirin ve Rasim Candan. Cam arkadaşlarım. Maalesef birisini (Şirin'i) çok erken kaybettim. O benim Ülküdaşım, kardeşim, dostumdu.
Hiç beklenmedik bir bir şekilde 26 Mayıs 2002 tarihinde acı haberini aldık. Konya'da Eski Garaj civarında, sebze haline yakın bir kavşakta aracıyla kırmızı ışıkta beklerken onu kalp krizi yakalamış. 27 Mayıs günü Musalla mezarlığında sonsuzluğa uğurladık. Büyük bir katılım vardı. Ancak elden bir şey gelmiyordu, o dönmemek üzere göçmüştü.
Bugün onu kaybedişimizin 22. yılı. Uzun bir zaman. Her Konya'ya gidişimde, Ilgın'a gidişimde, Karaköy yakınlarından geçişimde ilk onu hatırlıyorum. Buruk ve mahzun, ruhuna Fatihalar gönderiyorum.
Çalışma odamda, hayattan göçmüş sevdiklerimle aynı çerçeve içindeki resmine her gün bakarak özlem gideriyorum.
Ruhun şad olsun can kardeşim, rahat uyu, seni çok özledim.