Yunus Turan
Bizim mahalle, bizim çocuk, bizim okul, bizim ülke, bizim Mehmet, bizim Yunus gibi...
Bu da "Bizim Gazete"
Söylemesi dile kolay geliyor ama tam 52 yıl olmuş...
Çoğumuzun yaşından büyük...
Son 51 yılın tarihi yani...
Edebiyatı, kültürü, sanatı, siyaseti...
* * *
Hep hayalimdi benim gazeteci olmak. O matbaanın kokusunu almak, sesini dinlemek... Günün erken ve geç saatlerinde haber hazırlama telaşı, fotoğrafı, dizgisi, yazısı, basımı, dağıtımı...
Mesleğin hobisi olur mu?
Olur...
Gazetecilik mesleği hobidir... Bakın bütün çalışanları mutludur, zevkle çalışırlar, severek, isteyerek çalışırlar... Zor şartlar altında çalışsalar da, bir tutku haline gelir sonra yorulmak...
Çünkü inanların haber almasına vesile olmanın verdiği tat başkadır. İlini, ülkeni tanıtmak, fikirlerini, düşüncelerini paylaşmak...
Hele 50 sene öncesine dönmek, geçmişte yaşanan bir haberi bir gazeteden okumak nasıl güzel bir şeydir!
"Mensucat Fabrikasının temelleri bu gün atılıyor"
"Karaman Devlet Hastanesi Açıldı"
Tarih tüter de geçmişe dönüverirsiniz birden, o günleri yaşarsınız ayrıntılarıyla...
Şerefli bir basın-habercilik anlayışı ile...
Objektif ve tarafsız...
Karaman için, Karamanlı için, çocuklar, gençler için, herkes içindir...
Türk'tür, Türkçedir...
Tapduk 'un "Bizim Yunus mu?" dediği gibi tam da bizim gazetedir...
* * *
İlkeli ve duruşu ile yıllardır Karaman halkının teveccühünü kazanmış, UYANIŞ GAZETESİ'nin kuruluşunun 52.yılını kutluyorum. Yöneticilerini, muhabirlerini, tüm çalışanlarını kutluyorum...
İyi ki varsınız...
Sevgiyle, inançla, onurla, gururla... El ele... Birlikte nice yıllara...
Bir sürü yeni haber siteleri çıktı Karaman'da. Ben tarihinden gelen birikimine güvenerek Uyanış okuyorum. Karaman dışında yaşayan bir Karamanlı olarak memleketimi buradan takip ediyorum. Çünkü Uyanış sayfasını her açışımda, çocukluğumda elime aldığım Uyanış gazetesi gözümün önüne geliyor. Teşekkürler Karaman'da Uyanış.