DUR ZAMAN DUR! GİTME ÖYLE…

Hiç farkına varmadan geçer gider zaman. Hep bir yerlere koşturur hep bir şeyler yapmak için çabalarız. En çok israf ettiğimiz şey zamandır. Her geçen dakika ömrümüzden giderde bunun farkına bile varamayız. 

Geçmişte en çok neyi özlüyorsun diye sorsalar önce “Çocukluğumu” derdim. Neşeli, mutlu günlerimi, tertemiz hayallerimi ve zamanın benden koparıp aldığı beni seven sevdiklerimi derdim.

Farkında olmadan geçen ömrümde şimdi ise bir zamanlar nasılda zamanımı harcadığım insanları; Emek verdiklerimi, sevgi ve saygı gösterdiklerimi, sırtımda taşıdıklarımı, kucakladıklarımı, yaralarını sardıklarımı… Ve sonra işleri bitince nasıl uçup gittiklerini büyük bir üzüntü ve pişmanlıkla izliyorum.

Gençlik ilkbahar gibidir, çabuk ve hızlı geçer. Yaşlılık ise soğuk ayaz bir kış mevsimi; atsan atılmaz satsan satılmaz, kimse almak istemez. Zaman sanki bir rüzgâr ve su gibi hızla akarken dünyaya ait ne varsa harcanıp gider. Yemeler içmeler- gezip tozmalar-sevdalar-tatiller-alıp vermeler-bizim sandığımız kimselere vermeye kıyamadığımız mallar mülkler-paralar pullar… Vb. Hepsi kaçar bir gün sizden! İstemeseniz de ayrılırsınız bir gün hepsinden. Geriye dönüp baktığınızda elinizde son kullanma tarihi geçmiş bir yığın acı tecrübe kalmıştır. Bakakalırsınız!

Zaman akışıyla baş etmek birçok insan için zor olabilir. Yaşamın hızlı temposu insanları zamanın gerisinde bırakabilir. Bir şeyin kıymeti en çok kaybedildiği zaman anlaşılır derler, bu zaman kavramı içinde geçerlidir.

İçinde bulunduğumuz her zaman dilimi değerlidir. Bu yüzden hiçbir dakikayı boşa harcamamak gerekir. Zamanın kıymetini bilmek ileride yaşanacak pişmanlıkları önler.  Zaman öldürmek en pahalı harcamadır. Boş zamanları en verimli şekilde değerlendirmek önemlidir.

         Sakın üzülmeyin hayatın hızına! En güzel yıllar en çabuk geçenlerdir. Zaman her şeyin ilacıdır denir. Ama zaman unutturmaz sadece uyuşturur. Bir insanın bir insana verebileceği en güzel hediye ona ayırabileceği zamandır. Zamanla ne olduğu ortaya çıkan insanlar olduğu gibi, bir de zamanın paranın bile değiştiremediği güzel insanlar var.

Hayat geçmişte ya da gelecekte değil şimdiki zamanda yaşanır. “Ve zaman”  herkesin iç yüzünü gösteren en güzel aynadır.

***

Bu haftaki yazımı “Zaman” adlı şiirim ile bitirmek istiyorum.

                        ZAMAN

Ne kadar da hızlı akıyor ZAMAN

Ne çabuk geçti ömür; Ne kazandı bu gönül?

Yaman bir çocukmuş bu ZAMAN

Gidiyor sema yolcuları bir bir uzağa

Birden sönüyor parlak yıldızlar

Kalmamış artık eski dostluklar

Soluyor… Açmıyor bir daha rengârenk çiçekler

Geri gelmiyor geçip giden yıllar

Günler… Haftalar… Mevsimler ve aylar.