14 ŞUBAT! SEVGİ DAİMA…

     Her ne kadar sonbahar hüzün mevsimi ve “eylülde aşk başkadır” dense de Şubat ayına girilirken çoğu kişinin aklına hemen “14 Şubat” tarihi ve sevdiğine hediye alma planları düşer.
    14 Şubat sadece dış ülkelerde değil bizim ülkemizde de kabul görmüş bir gündür. Kökeni Roma Katolik Kilisesi’nin inanışına dayanan bir günde;  Sevgililer birbirine kırmızı güller vermekte, çeşitli hediyeler almakta ve kırmızı giysiler giymektedirler.
    Evet, Sevgililer Günü nedir? Ve neden bugünü kutluyoruz konusuna geçelim.

    14. yüzyılda Roma İmparatoru Kral Cladius savaşan askerlerin tüm enerjilerini ülke savunmasına vermeleri gerektiğini düşünerek evlenmelerini yasaklamış. Kral evli erkeklerin aile kurarsa iyi asker olamayacaklarını savunmuş.
    Kilisede görevli Papaz Aziz Valentine birbirine âşık gençlerin gizlice evlenmelerine yardım etmiş, bu durum ortaya çıkınca kral tarafından hapse atılıp idama mahkûm edilmiş. Valentine’nin idamı büyük bir yankı uyandırmış! Onun ölüm günü “Sevgililer Günü” olarak kutlanmaya başlanmış. Bu hikâyeye dayanarak Papaz Valentine azizlik mertebesine yükseltilmiş…
    Ancak bu yazdıklarım birer mitolojik hikâye olup net bir kaynağı olmadığını da belirtmek isterim.
    Batıda Valantine kelimesi “sevgili” yani “hoşlanılan kişi” anlamında kullanılır. Bu hikâye ne kadar hazin ve üzücü gözükse de günümüzde büyük bir heyecan ve coşku ile kutlanmaktadır. Zaten pek severiz yabancıların yaptığı kutlama günlerini ve nedense kendi kültürümüzde olan adet ve geleneklerimize bu kadar önem vermeyiz.
    Hediyeleşmek güzeldir. Bazı çiftler hediye vererek birbirlerine olan duygularını ifade eder. Bazları bu günlere kapitalizmin bir oyunu vb. derken bizlerde piyasanın canlanması veya esnafın siftah etmesi diye yorum yapabiliriz. 
    Sevginizi sevdiğiniz insana illa pahalı hediyeler alarak değil; ona güzel bir kahvaltı hazırlamak, sinema, konser, sergi vb. etkinliklere götürmek veya güzel kelimeler yazdığınız bir kartla da sevginizi belli edebilirsiniz. Tabi ki bu benim görüşüm. Tüketim çılgınlığının zirve yaptığı günümüzde kabul görür mü? Tartışılır.
    Ben yine de sevginin en yalın halinin tatlı dil güler yüz olduğunu düşünüyorum.
    Bir insana değer vermek, kıymetli olduğunu göstermek asaletin ve karakterin bir parçasıdır. Bunlar kimseye sonradan öğretilemez. Yolu insan olmaktan geçer.
    Hepinize sevdikleriniz ve sevenlerinizle birlikte sevgi dolu güzel bir ömür dilerken; 
    Hep sevgiyle kalın, gönüllerde dostça kalın, hoşça kalın.