Resimler bizim üniversite camiinin avlusundan..
Az önce öğle namazına giderken çektim.
Nasıl güzeller görüyorsunuz.
Tıpkı bizim gibiler.
Sararmış yüzleriyle.
Dökülen her yaprak toprağa düşüyor.
Biz'de öyle düşeceğiz inşallah.
İman-ı kâmil ile.
Dünyanın dağdağasından kurtulacağız.
Ne zaman diye sorar gibisiniz.
Kepek bittiğinde derlerdi eskiler.
Kısmet kesildiği zaman diyelim biz.
Ulu misafir kapıyı çaldığında desek te olur.
Hepsi aynı kapıya çıkar.
Önemli olan ne zaman ölmek değilmiş.
Nerede ölmekte değilmiş.
Nasıl ölmekmiş.
Nasıl öleceğiz hocam diyen var gibi.
Bende bilmiyorum.
Bir iki ölmüşlüğüm yok benim de.
Ama peygamber efendimiz diyor ki.
"Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz."
Ebubekir gibi yaşayanlar ona benzer ölecek anlaşılan.
Ebu Cehili taklid edende öyle ölecek gibi.
Benim anladığım budur.
Bu arada belirteyim.
Az önce bir telefon aldım.
Hollanda’dan Facebook arkadaşım.
Hocam şu mescid halısı işinin kalan borcunu biraderle kapatmak istiyoruz dediler.
Allah’ım razı olsun kendilerinden ve sizlerden de.
Ceddine rahmet denirdi ya eskiden.
Aynen öyle diyelim.
Yedi ceddine rahmet olsun.
Peygamber efendimiz sav. Buyururlar:
"CENNET CÖMERTLERİN EVİDİR".
Rabbim o bahtiyarlardan olmayı nasip buyursun inşallah.
Benim ödevim var.
Bana müsaade.
Kalın sağlıcakla.
Yorumlar
Kalan Karakter: