AZAB...

İnsandan korkuyorum.
Daha doğrusu, görüntüsü  insan olan yaratıktan.
Ne düşünüyor bilemiyorsunuz.
Hayvan öyle değil. 
Hele de kedi, köpekler.
O kadar sadıklar ki.
Gölgesinde uyudukları ağaca zarar veremezler.
Bugüne kadar ne zarar gördüm se, insan sandıklarımdan gördüm.
Sizde öylesiniz büyük ihtimalle.
Belkide dost bildiklerinizden.
Benim gibi.
Peygamber insandı.
Nemrutta öyle.
Doğarken ikiside masum.
Dünya hayatı zor bir problem.
Merhamet kırıntısı varsa içinizde çok daha zor hayat.
Hergün ölüyorsunuz.
Keşke yaşamasaydımda bunları görmeseydim dedirtiyorlar insan'a.
Yanmaz eldiven varmış.
35 TL.ye.
90 TL. Olmuş bu günlerde.
Buyurun size insan.
Geç be arkadaş.
Yıllar önce bir karikatür görmüştüm.
Dördüncü kattan atlayıp canına kıymak istiyen bir'i vardı yukarıda.
Aşağıdan yapma diyenler var.
Kavga edenlerde var.
Saatini, ayakkabıları nı, vs. alma kavgası.
İşte fark.
Karıncaları seyretmek istiyorum bu günlerde.
Veya sabahın seherinde parkta kuş sesi dinlemek.
BİN tane ses aynı anda kulaklarınız da.
Tam bir cümbüş.
İnsansız bir dünya yokmudur?
Dediğim oluyor bazen.
Ne mümkün.
Vicdanınız sizinle beraber olduktan sonra.
Rahat yok.
"LÂ RAHATE FİDDÜNYA".
Dünya da rahat yok.
Hadis diye öğrendiğim bu cümleyi şimdi çok daha fazla anlamış durumdayım.
Bizler geldik gidiyoruz.
Çoğu gitti azı kaldı.
Dünyanın sa,
Ne tadı ne tuzu kaldı.
Kolayını bulmuşuz.
Hayat devam ediyor deyip, 
mükellef bir kahvaltı....
Hayat devam etmiyor.
Birileri için durdu hayat.
Tad almaksa hayat'tan.
İşte onu şu anda alamaz olan binler var ülkemde.
Allah'ım yokmu bu karanlık gecenin nurlu sabahı.
Şu anda güneş'e bir saat var.
Rabbim yandığımız yetsin demek geçiyor içimden.
O'da biliyor.
Hasbunallahu ve nigmel vekiyl.
Sağlıcakla kalın.