1972 yılı Eylül ayı, ortaokula başlayacağım, bizim ilçede. Kayıt için vesikalık fotoğraf istiyorlar. Kadınhanı'nın tek pasajı olan "Örnek Çarşı"ında foto Zümrüt var o zamanlar. Yalnız üzerimde bir pantolon bir tişört var. Okul için ceketli kravatlı fotoğraf istiyorlar. Fotoğrafçı duruma bir baktı ve askıdan emanet bir ceket ve kravat verdi. Ancak bende gömlek olmadığı için kravatı takamıyorum. O zaman bu durumda olanın sadece ben olmadığımı anladım. Neyse mevcut duruma uygun fotoğrafı çektirip okula götürdük ve kaydımız yapıldı.
Sonra çarşıya dönüp bir tur attık. Çarşıdaki caminin karşısında kiralık bisikletleri olan Müstecep amcanın varlığından haberdar olduk. Bisikletleri 25 kuruşa kiraya veriyor. Çocukların bildiği bir güzergahtan bir tur yapılıp geliniyor. Yalnız bende ne para var ne de bisiklete binmeyi biliyorum.
Değerli dostlar aşağıdaki ilk fotoğraf işte bu anlattığım fotoğraftır. İkincisi bir yıl sonra Konya'da parasız yatılılık sınavını kazandıktan sonra çektirdiğim fotoğraf. Artık ceket, gömlek ve kravat benim. Durumu bir hayli toparlamış görünüyorum.
Üçüncüsünü, ikinci yıl köyden Konya'ya dönerken foto Zümrüt'e çektirmişim. Kendine iyice gelip şehre uyum sağladığım dönem olduğunu hatırlıyorum.
Sonrası inişli- çıkışlı uzun bir yol. İyisiyle - kötüsüyle bugüne uzanan bir yol. Düşmeden ama zaman zaman sendeleyerek, sonra kararlılıkla yürüdüğüm ve bugüne ulaşan bir yol. Bundan sonrası mı? Allah kerim.
