Karaman’da,
benim çocukluğumda, Abbas Mahallesinde, bir Koca Ayşa teyze vardı, benim
okumaya yazmaya merakıma bakıp şöyle derdi:
“Nööğrecen
hasanım hay guzum şunnaan oğraşıp durun da bu memlekette bunnar garın mı
doyuruuur…”
Onun o
bal damlayan o eski Karaman şivesini
hala gülümseyerek anımsarım.
Sizden
ricam efendim, sizin de büyüklerinizden duyduğunuz böyle yerel eski Karaman şivesiyle söylenmiş sözleri
yaşatmanızdır, insanlar bilsin, kaybolup gitmesinler.
Örneğin:
“ Naha
vurgunun yin gessin…”
“Deramber getir yigelim gardasim…”
“ Naha
görcazın körolmaya imi seni vurgunu yigin gelesice seniii…”
"
Ocak tava geldi hamur tükendi, akıl başa geldi ömür tükendi. Ne edecen be
gardaşım..."
“Annah , tiyahhh, nöğürün, üleeee…”
“O ne
gııı görüverdinmi…”
“Dökülegalmayısıca…”
“Kapıyı
kıyadalı tut, elime yapış…”
"Garamanlılar annar Garamanlı olmayan
annayamaz garim…”
“
Viliii…”
“
Vurgunu yiğin gelesiceler…”
“
Nogurun nogureyim sen nogurun…”
“Din
din, dimedim din…”
“
Olmaya yirmede gara yirin kördibine ir…
“Gız bacım nörüsünüz…”
“Ölüyün
körüüü…”
“Yiter
gari inivir dalımdan. .
Napacan
depememi çıkacan.
Sıracalı
Gidi…”
“
Nööörüng…”
“Abooooo…”
“Ana
dimişsimde birbuçuk etliekmeği yiyivermissim…”
Soylu
Karaman şehrinin güzel insanlarına selam ve hürmetlerimle...
Sayin Hasan Bey. Annemden sonradan ögrendigime göre, Emeksevendeki Ümmabanin Kocasi Cilmemetmis Oglunun ismi Hasanmis düzeltmis oldum. saygilarimla M.Salih Hakalmaz
Bizimde Emeksevende ben güccükken goca Hasanin hanimi ümmaba vardi, annem onnari cok severdi onnarda öyle gonusurdu,pek iyilerdi.Allah gani gani rahmet eylesin.
Ülübüyü gaynatdinmi öpbeli niirdee giz saclari tahtaya gelesice gorayi nire goydun göccegi getirivir gibi daha neler sayin Hasan bey. Almanyadan sizleri takdir eden M.salih Hakalmaz