Karamanlı Yazar Hasan BARAN
Bir rüya gördüm,
Çeltek Mahallesi’ndeki bahçemizde koşturup duruyorum. Elma ağaçları çiçeklenmiş, babamın diktiği güller… Babamın en sevdiği sarı, kırmızı güller tomur tomur açmış…
Mis gibi kokuyor.
Bu güllerden bir demet yapıyorum.
Abbas Mahallesi’ne koşuyorum.
Abbas Mahallesi’nde Halil Efendi Camii’nin karşısındaki Kelefe'nin dükkânına gidiyorum.
Oradan bir horoz şeker alıyorum.
Hem öttürüyorum horoz şekeri hem de yiyorum.
Çocuğum.
Bir elimde gül demeti, bir elimde horoz şekeri…
Mustafa Varol’ların evinin karşısındaki anneannemin evine gidiyorum. Kapının önünü ıslak bir süpürgeyle süpürüyor anneannem.
Kırmızı bir güle dönünce hava, akşam olunca, Abbas Mahallesi kadınları, çocukları toplanıp çul serip oturacaklar, muhabbet sohbet, çaylar, deramberler, neler neler…
Abbas Mahallesi’nin tüm kadınları çocukların annesi, öyle kol kanat gererler.
Arabalılar’ın kızı Dürsaf abla, bir koca sini dolusu yağlanmış sac böreği getirip koyuyor ortaya, annesi yeni yapmış.
Önce çocuklara dağıtılıyor sac böreği,
Ankara usulü bol şekerli demsiz bir bardak çayla…
Yan evlerden Koca Ayşa'nın evinden hem pikap hem radio olabilen radyodan Zeki Müren şarkıları çalıyor.
Çocuklar yiyeceklerini yedikten sonra, mahallenin muhtarı Ayakkabıcı Teyfik’in evinin önünde toplanıyoruz, oradan yukarıya Demir Göynek’e doğru el ele kol kola gezip dolaşıp geliyoruz.
Elimdeki gülleri Abbas Mahallesi’ndeki arkadaşlarıma veriyorum.
Rüyada olsa onları görmek çok güzel!
Abbas Mahallesi’ndeki, o iyi çocukluk arkadaşlarımı özlüyorum.
Karaman sevgisiyle dolu beyninize, yüreğinize sağlık.
Soylu Karaman şehrinin yetiştirdiği çok değerli Halk Ozanı Nevzat Dağlı abi, sizin nezdinizde tüm Karaman'a selamlar saygılar gönderiyorum efendim. Hürmetle ellerinizden öpüyorum.