Sevgili Şebnem Ferah'ın en sevdiğim şarkılarından
biridir....
Sil baştan başlamak gerek bazen
Hayatı sıfırlamak
Sil baştan sevmek gerek bazen
Her şeyi, unutmak...
Hayata en baştan başlamak mümkün olmasa da yeni bir hayata başlamak her zaman mümkün. Şarkı da dendiği gibi sil baştan başlamak gerekir bazen her şeye.
Bende 2 yıl önce tam da öyle yaptım. Hayatıma bir format attım. Gazetecilik gibi zor ve stresli bir mesleğin bütün hayatımı ele geçirdiğini, işi bıraktığım gün anladım. Meğer ben bugüne kadar işim dışında, kendim için hiçbir şey yapmamışım, yapamamışım. Böyle düşününce kendime ne kadar haksızlık ettiğimin farkına vardım. Neleri, kimler için feda etmişim onu anladım.
Ve o andan itibaren bir karar verdim. Beni yıpratan, üzen, kıran her şeyi, herkesi hayatımdan çıkardım. Kendime yepyeni bir sayfa açtım. Bugüne kadar yapmak isteyip de yapamadığım hayallerimi gerçekleştirmeye başladım. İmkanım yettiğince kendime zaman ayırmaya çalıştım. Sevdiklerimle, ailemle, dostlarımla vakit geçirmeye, keyif aldığım işlerle ilgilenmeye çaba gösterdim. Bunları yaptıkça da kendimi çok daha mutlu hissetmeye başladım. Sanki yeniden doğmuş gibiydim. Geçmiş geçmişte kalmış, 25 yılda gördüklerim, duyduklarım, yanımda sandıklarım, yada yanımdaymış gibi olanlar sanki hayatımda hiç var olmamışlardı.
Meslekten uzak kaldığım dönemde ne ayrıldığım kurum, ne de oradaki anılarım aklımın köşesinden bile geçmedi. Sadece yazmayı ve mesleğimi yapmayı özlemiştim. Yazı yazma özlemimi sevgili Hasan Hüseyin Deniz sunduğu teklifle giderdi. Karamanca.net sayfalarını açtı bana ve bugüne kadar duygularımı, düşüncelerimi ifade etmeme vesile oldu. Kendisine sonsuz teşekkür ediyorum buradan.
Aslında böyle yaşamaktan da şikayetçi değildim. Üzerimde ne iş stresinin verdiği baskı vardı. Ne de etrafımda hiçbir şeyden memnun olmayan suretler vardı. Keyfim istediği anda bir şeyler karalamayı da sevmiştim açıkçası. Ama itiraf edeyim ki içten içe de mesleğimi de özlemiyor değildim. İşte bu özlemim de Karaman'da Uyanış ailesinden gelen teklifle giderilmiş oldu.
Karaman'da Uyanış Gazetesi ailesi, zaten eskiden beri sevdiğim, tanıdığım insanlardı. O yüzden hiç tereddüt etmeden kabul ettim tekliflerini. İyi ki de etmişim. Yeniden aktif görevde yer almayı, masa başında gazete dizaynı, haber yapmayı da özlemişim.
Tabi basın camiası benim bıraktığım gibi kalmamış. Birçok sistem değişmiş. Pandemi dönemi de bu değişimde önemli rol oynamış. İlk iş günümde sanki mesleğe yeni başlamış gibi bir heyecana kapıldım. Esasen bocaladım biraz. Bugüne kadar bildiklerim, gördüklerim, bana öğretilenler hepsi sıfırlanmıştı. Burada her şeye en baştan başladım ve her gün yeni bir şey öğreniyorum.
Yaşadığım onca şeye rağmen, yeniden sevdiğim mesleğime geri döndüğüm için mutluyum. Bundan böyle yine zaman zaman bu köşede sizlerle buluşacağım. Düşüncelerimi, duygularımı, gündeme, hayata dair konuları kendimce paylaşmaya çalışacağım. Ben Karaman'da Uyanış ailesine hoş buldum. Siz değerli okuyucularım da hoş geldiniz sefalar getirdiniz.
Ne kıymetli cümleler bunlar... Çok teşekkürler... Evet uzun bir tatilden döndüm gibi
Hayırlı olsun
'Ustalığın' yol ayrımları olur, virajları olur, zorlu rampaları olur ancak, çıraklığa geri dönüşü asla olmaz. Zira ustalık; ne ekipmanın, ne zamanın, nede teknolojinin kazandırdığı bir sıfat değildir. Velhasıl çalışman, azmin ve heyecanın baştan başlamış gibi değil, tatilden dönmüş gibi.. Hayırlı olsun.