Halil İbrahim İNCEKARA
Yıl 1972, ortaokulda mezuniyet sınavlarının olduğu ve ibikli sarı kurdelalı Lacivert kasket şapkaların giyildiği yıllarda Yunus Emre Ortaokulundan mezun olduk.
Yazının başında Mezuniyet Sınavları dedim. O yıllarda on’lu not sitemi vardı. Bütün deslerden başarılı olsak bile sene sonunda Türkçe- Matematik mecburi, Sosyal Bilgiler ve Fen Bilgisi Derslerinden bir tanesi seçmeli olmak üzere 3 dersten “ okul bitirme sınavları’na girerdik.
Es kazara bu üç dersin birinden kalırsan veya” tek ders sınavı”da verilmezse mezun olunmaz ve bir sene beklenirdi.
Okumanın, not almanın ve mezun olmanın zor olduğu yıllarda 1972 yılında Karaman’a yeni bir okul açılacağını duyduk.
Çoğunuzun yakından tanıdığı Selami Kunter, Ramazan Demirkol, Fahri Yıldız, Halil Kutluyer gibi arkadaşlarla ortaokul son sınıfta İvriz Öğretmen okulu sınavlarına girmiş ve hepimizde kazanmıştık. İvriz öğretmen Okulun’dan “kazandınız” haberi gelmesine rağmen bizler daha o yıllarda bir Karaman sevdalısı olarak hep bir ağızdan “İvriz’e gitmeyelim” ya Endüstri Meslek lisesine yada yeni açılacak olan Ticaret Lisesi’ne gidelim dedik. Sorduk, öğrendik, Ticaret Lisesine öğrenci kayıtları Karaman Lisesinde yapılıyormuş.
5-6 arkadaş kayıt için istenen evraklarla birlikte Karaman Lisesi’ne gittik. küçük bir odada görevli bir kişi kayıt yapıyor, hafif esmer, bıyıklı, beyefendi bir insan.Kayıt için bizden önce başvuranlar olmuş.1- Mükremin İpek, 2-Sami Küçükoğlu, 3 -Ayla Oğuz, 4- Leyla Oğuz… gibi. Benim kayıt numaramda 61 oldu. Yani Ticaret Lisesine kayıt olan 61. Öğrenciydim.
Benim gibi 1972-1973 Eğitim ve öğretim yılında öğrencisinin 2/3 ‘ü bizler gibi doğrudan o yıl ortaokulu bitirip gelen ve kayıt yaptıran öğrenciler, 1/3 ‘i ise İmam Hatip Lisesi, Diğer liselerden nakil veya eğitimine 1 yıl ara vererek gelen öğrencilerden 235 öğrenci kayıt yaptırmış.
Karaman Liseside öğrenci kaydı yapıldı ama acaba okulumuz neresi olacaktı. Eylül ayının başında okullar açıldığında sorduk ki okulumuz Hocamahmut Mahallesinde, Tarihi Seki Hamam’ın ilerisinde Çocuk Esirgeme Kurumu’na ait tek katlı, üzeri çatısız, ham beton, tabanları beton, karo taş veya mozaik dahi olmayan bir bina, öğretmenlerin her gün sabah toplandığı pazartesi sabah ve hafta sonu da istiklal marşımızı söylemek için okulun önündeki yola dizildiğimiz bir okul.
Bodrumda Tekel idaresinin kuru üzümleri, şıra kokusu ve arılar eşliğinde ilk eğitim ve öğretime başladık.
En büyük tesellimiz çoğu tanıdık olan arkadaşlarımızın olmasıydı. İlk istiklal marşımızı söylemek için toplanmıştık ki, Karaman Lisesinde kayıt yapan şahıs karşımızdaydı. Ben okul müdürünüz Nevzat AYDÜZ…. diye söze başladı. Okula kaydımızı yapanın okul müdürü olduğunu o zaman anladık.
Gerek okul müdürümüz Nevzat AYDÜZ ve gerekse tüm öğretmenlerimiz fedakârlık göstererek yeni eğitim ve öğretim yılına bismillah dedik.
Ben 1-2-3 A sınıfında okudum . Girişte sağdaki ilk sınıf, rahmetli Tayyar YILDIZ, Mustafa PANCAR, İbrahim BARÇIN ve Halil KUTLUYER’in olduğu , isimlerini hatırlayabildiğim Ayla OĞUZ, Leyla OĞUZ. Nuran TUNÇ, Fatma GÜNDOĞDU,Remziye ÜNAL, Hülya ERDOĞAN, Ahmet BOTTAN, Metin İLHAN, Selami KUNTER , Ramazan DEMİRKOL, Abdullah ARI, Mustafa KILINÇARSLAN, Bayram ÖZVAROL,Bayram KÜÇÜK, İbarahim BAYKARA, Muhterem EROĞLU, Hasan ALTUN, Sami KÜÇÜKOĞLU, Ahmet ÇELİK,Mükremin İPEK, Şevket BİLİR, Abdullah KÖKDEMİR, A.Vefik BOYNUKALIN, Hasan ÇİMEN, daha ismini sayamadığım 46 arkadaşla birlikte okuduk.
O yıllarda bu sınıf gözümüzde çok büyük gözükürdü, yağmur ve kar yağdığı zaman tavan akardı. 21 Ekim 2018 tarihinde arkadaşlarımızda aynı sınıfa girdik baktım ki sınıf çok küçük, biz 46 kişi bu sınıfta nasıl oturduk, nasıl okuduk diye sormadan edemedik.
Matematik ve Cebir derslerimize öğretmenliği onunla sevdiğimiz öğretmenliğinin yanında hepimize ablalık yapan, sırada otururken hafif kaysık “H. İbrahim dikkat et, böyle oturursan belin ağrır, dik otur.” diyecek kadar sağlığımızı da düşünen Yıldız KABADAYI hocamız, daha sonraki yıllarda Ekrem İNAN hocamız girdi Matematik dersine. Muhasebe ve Mal Bilgisine okul müdürümüz Nevzat AYDÜZ girerdi.Yazı tahtasına yazı yazarken bizler daha rahat görelim diye her iki elini de kullanır çok güzel yazısı olan tertipli, düzenli ve titiz bir insandı. Murat 124 marka otomobiller yeni çıkmıştı, 63 Urfa plakalı bir “ Hacı Murat” ı vardı.
Mali Cebire, Hikmet ÇAYIR, Satış Reklam ve Daktilografi dersimize Abdurrahman Paksoy hocamız girerdi.Yakışıklı beyefendi, kibar bir insan. öğrenciler kopye çekmesin diye sıraların arasında yürürken aniden hızlı dönüşler yapardı. Bizler kendisini ve derslerinide çok severdik.
Ekonımi ve 3. Sınıfta daktilo derslerimize Musa DUYGU girerdi. Tam bir Ege beyefendisiydi. Coğrafya ve İngilizcemize narin, naif, zarafet timsali yüzünden tebessüm hiç eksik olmayan Jale YALÇINTAŞ hocamız; Tarih dersimize Süleyman SAKARYA, Din Kültürü dersine Halil İbrahim ARISOY daha sonra Hacer ÖZBEK; Maliyet Muhasebesine İlhami YAVUZ, Muhasebeye Abdulkadir AYDIN, Edebiyata Hüseyin ÇETİN , Rahmetli Sami MANGIRCI ve Vehbi UYSAL girdi. Beden desimize Şıhali YAVUZ, Fizik – Kimya derslerine okul müdürümüzün eşi Sevim AYDÜZ, Ticaret Hukuku dersimize Avukat Şahin YILDIZ, bazı sınıfların coğrafyasına Mimar Mesut CENGİZ, İngilizceye Ömer MAVİLİ, bazı meslek derslerimize Baki GÜMÜŞOK, Muhittin OLGUN hocalarımız girdi.
Zor fiziki şartlara rağmen hem tüm öğretmenlerimiz ve öğrenci arkadaşlarımız arasında sevgi, saygı, birlik ve bereberlik vardı.
Okullar arasında futbol ve voleybol maçları olduğu zaman hepimiz takımdaki arkadaşlarımızı desteklemeye giderdik.İlhami Yavuz 2-E sınıfının sınıf öğretmeniydi, o sınıfta okul futbol takımında oynayan 8 arkadaşımız vardı. İlhami hocam bizim sınıfa derse geldiğinde, “sizin sınıfa 10 atarız, bir düzine çekeriz”der biz de hocam tabiî ki sizin sınıfta okul takımında oynayan 8 arkadaş var elbette bizi yenersiniz derdik. Sınıflar arasında futbol maçları yapıldı. Şimdiki Kemal Kaynaş Stadyumunun yanıda Kapalı Spor Salonu olan yer ile önündeki basketbol sahasının olduğu yerde toprak zeminde maç yapardık. 2-A sınıfı olarak 2-E sınıfını 2-1 yenmiş, golün birini de ben atmıştım.
Süleyman Sakarya hocamız çok espriliydi. Nöbetçi olduğu bir gün teneffüste iki erkek arkadaş sınıfta, tahta önünde boğuşuyorlardı. Süleyman hocamız kapıya geldi, arkadaşları biraz izledi, tatlı bir tebessümle “Hay sizin ormanınızı yakanın gözü kör olsun”dedi. Hocamızın bizi sevdiğini bildiğimiz için arkadaşlarla hep birlikte güldük, o da güldü ve gitti.
3 yıl ne çabuk geçti, okulumuz bitiverdi. 235 arkadaş 1974-1975 yılında mezun oldu. Yaklaşık 185 arkadaşımız o yıl üniversitelerin çeşitli bölümlerini kazandılar. Geriye kalan 50 arkadaşımızdan bayan olanlar anında belediye , banka ve diğer kurum ve kuruluşlara girdiler, erkek arkadaşlarımız da askerlik dönüşü işe girdiler. Bir kısmımızda kendi işini kurdu.
Şu anda Karaman’da sanayi sektöründe hatırı sayılır oranda Ticaret Lisesi mezunu arkadaşlarımız var, yine bürokraside deli yerlere gelmiş Anadolu Ajansı Müdürlüğü ( Ahmet TEK ) yapmış. Karaman Gazeteciler Cemiyeti başkanlığı yapmış (Ahmet Küçükcicibıyık), TRT’de belli görevler üslenmiş (Ramazan Ünal), öğretmenlik, okul müdürlüğü, çeşitli kurum ve kuruluşlarda idarecilik yapmış ve yapmaya devam eden çok sayıda arkadaşımız var.
Ahmet Vefik BOYNUKALIN , Sami KÜÇÜKOĞLU , Mehmet KODABEY, Osman ATEŞ, Ahmet BOTTAN, Ahmet KÜÇÜKCİCİBIYIK, Ahmet ÇELİK, Sami TARTAN, Taşkın ARSLAN, Yunus Emre TAYYAR, İsmail TAYYAR ve daha isimlerini sayamadığım onlarca Ticaret Lisesi mezunu arkadaşlarımızda Karaman sanayi ve ticaretinde söz sahibi olmuşlardır.
Ahmet KÜÇÜKCİCİBIYIK , Osman ATEŞ , Emel Kaya AYDOĞDU gibi arkadaşlarımızın öncülüğünde Ticaret Lisesi ilk mezunları çoğunlukta olmak üzere 2. ve 3. Mezunlarla 20- 21 Ekim tarihlerinde bir araya geldik. Eski günleri yadettik.
Toplantıya katılan tüm öğretmen ve arkadaşlarımıza bir kez daha teşekkür ediyorum. Bizler birlik beraberliği, kardeşliği, dostluğu, sevgiyi ve saygıyı paylaşmayı ahde vefayı Ticaret Lisesinde öğretmenlerimizden ve arkadaşlarımızdan öğrendik.
Ben kısmet oldu çok sevdiğim öğretmenlik mesleği için Ticaret ve Turizm Yüksek Öğretmen Okulunda okudum. Kahramanmaraş, Konya Ereğli ve Karaman Ticaret Lisesinde Meslek dersleri öğretmenliği ve 1987-1990 yılları arasında Karaman Ticaret Lisesinde okul müdürü olarak görev yaptım, öğretmenlerimizle birlikte aynı okulda görev yapmanın hazzını yaşadım.
Ticaret Lisesi 1980 yılında Hamidiye Mahallesindeki binasına taşındı. 2016 yılında da Elmaşehir Mahallesindeki şimdiki yerine taşındı. Okulun ismi
“ Karaman Ahi Evran Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi “ oldu.
Okul Müdürü olarak sırasıyla;
Nevzat AYDÜZ (6 YIL )
Hasan Hüseyin EVGİNCAN (2 YIL )
Muhittin ÖZER (1 YIL )
Niyazi CAN ( 4 YIL )
Halil İbrahim İNCEKARA (4 YIL )
Mesut TEKİN ( Vekaleten 4 YIL )
Züftü KAHRAMAN ( 2 YIL )
Caner AVCI ( 1 YIL )
Züftü KAHRAMAN ( Tekrar )
İhsan SERİN (1 YIL )
Muhammet Ali FATİH ( 2016 ‘dan sonra. Halen okul müdürü )
Görev yapmışlardır.
Bizler Ticaret Lisesi mezunu olmaktan gurur duyduk, duymaya da devam ediyoruz.Ticaret Lisesi mezunu olan arkadaşlarımızın çoğunun çocukları da Ticaret Lisesinde, Anadolu Ticaret Lisesinde okumuştur. Benim büyük oğlum da Anadolu Ticaret Lisesi mezunudur.
2022 yılı Karaman’a Ticaret Lisesi açılışının 50. Yılı olacak. 50. yılda büyük bir organizasyonla ve daha fazla katımla bir arada olmak; her yılda “ Arabaşı Gecesi” “Batırık günü” gibi vesilelerle bir araya gelmek dilek ve temennisiyle diyorum ki ”Ticaret Liseli olmak, Ticaret Lisesi Mezunu olmak” ayrı bir haz ve gurur kaynağıdır. Ben iseyi tekrar okuyacak olsam Ticaret Lisesini, aynı öğretmenlerimizi ve arkadaşlarımızı seçerdim…
Bizler üzerinde emeği olan ismini zikredemediğim tüm öğretmenlerimi saygı ve sevgi ile selamlıyor, ellerinden öpüyorum.
1974-1975 yılı ilk mezunlar başta olmak üzere tüm Ticaret Lisesi Mezunlarına saygı ve sevgilerimi sunuyorum.