Kaybettiğimiz bir değer
A.TALAT DURU' NUN ARDINDAN
AV. ARB.ÖMER KARAYUMAK
Zaman mı çok çabuk geçiyor,bizler mi çok çabuk yaşlanıyoruz bilemiyorum ama takvim yapraklarından eksilen her geçen gün,her geçen yıl ömrümüzle birlikte bir takım değer yargılarımızın da bizimle beraber kaybolduğunu çok acı bir şekilde görebiliyoruz.Bu elem verici tabloları her yıl tekrar tekrar yaşamak ve her gelecek yılın,her geçen yılları mumla aratacağını bilmek insanın gelecek yıllara olan hayallerini de ,umutlarını da yok edip götürüyor.
Özel yaşamımızda olduğu gibi sosyal, toplumsal,siyasal, ekenomik ve kültürel yaşamımızda da her geçen yıl büyük bir erezyon yaşadığımız inkar edilmez bir gerçek olarak karşımıza dikiliyor.
Ne yazık ki bu erozyonun sosyal, kültürel ve psikolojik tahlillerini yapmak,Geçmiş günlerin, kaybolan yılların fikir ve zikir muhasebesini yapmak da artık kimseyi pek de ilgilendirmez hale gelmiştir. Evet..Ne yazık ki hiçbir şey, hiçbir kimseyi ilgilendirmiyor..”demiştik.
Bu toplumsal vurdumduymazlığı çok iyi algılayan ve “yalnız duyan yaşar”sözüne şiddetle karşı çıkarak “yalnız duyan çeker”diyen büyük şairimiz YAHYA KEMAL,”duyuş ve düşünüş “adlı şiirinde bu acı gerçeği bakın nasıl dile getirmektedir:
“Sevdiklerim göçüp gidiyorlar birer birer
Ay geçmiyor ki almayayım gamlı bir haber
Kalbim zaman zaman bu haberlerle burkulu
Zihnim düşünceden dağınık,gözlerim dolu
Kaybetti asrımızda ölüm,eski hüznünü
Lakayd olan mühimsemiyor gamlı bir günü
Çok şey bilen diyor:”Gidecek her gelen nesil”
Ey sade dil! Bu bahsi hayatında böyle bil
Hiç durmadan hayat öğütür devreden bu çark
Ölmek sırayladır,sıralanmakta varsa fark
İlmin derin görüşleri,aklın hükümleri
Doldurmuyor boşalmış olan hisli bir yeri.”
“Ülfet belalı şey...Fakat uzlet sıkıntılı
Bilmem nasıl geçirmeliyim şu beş on yılı “
diyerek geride kalan günlerini nasıl geçireceğini bilememenin sıkıntısını yaşayan merhum şairimize hak vermemek elde mi?
Yine bir acı..Yine bir elem..Yine bir keder. Karaman'ımızın yetiştirmiş olduğu mümtaz şahsiyetlerden Karaman ve Yunus Emre sevdalısı,araştırmacı yazar A.Talat Duru ağabeyimizin vefatını derin bir üzüntü ile öğrenmiş bulunuyoruz.Allah rahmet eylesin.Mekanı Cennet olsun.
A.Talat Duru, Karaman'ın gerek ticari hayatında, gerekse sosyal ve kültürel hayatında yeri kolay kolay doldurulamayacak ender değerlerinden birisiydi.Bir hayli ilerlemiş yaşına rağmen okumaktan ve yazmaktan asla vazgeçmeyen bir büyüğümüzdü.Yunus Emre ile ilgili araştırmalarında bir çok vesikanın okunmasında beraber çalışmıştık.Fethiye'den Karaman'a gelip yerleştiğimi duyunca "işte şimdi buna çok mutlu oldum.Artık kendimi güvende hissediyorum.Arşiv belgelerini okumakta çok zorlanıyordum.Artık yanımda bir uzman var.Bundan sonra çok şeyler yaparız birlikte" diyerek layık olmadığımız iltifatlarda bulunmuştu.
Ne zaman yanına uğrasam belgeler arasında didinirken görürdüm.
Daha uzun yıllar Karaman tarih ve kültürü üzerinde beraber çalışacağımızı düşünürken,onu bir anda kaybetmenin dayanılmaz sancısı ve derin üzüntüsünü ifade etmekten aciz durumdayım.
Karaman aşığı,Yunus sevdalısı Bütün Karaman'lıların Talat amca'sını kaybettik.
Bütün sevenlerine,,dostlarına ve DURU ailesine sabırlar diliyorum.