Hasan ÖZÜNAL
Yerelde gazeteci olmak zor iştir. İşin maddi külfeti vardır. Maddi külfetten çok daha zor olanı da dar çevrelerin sosyal, siyasi ve içtimai baskılarıdır.
Bu nedenle Yıl:1 Sayı:1 diyerek başlayan ama iki haneli rakamlara ulaşamadan yok olan gazete sayısı pek çoktur.
Bu güçlükleri yenerek ayakta kalabilmek devasa bir başarıdır.
Uyanış Bunu başarmış ve bu gün 53 yılı geride bırakmıştır.
Öncelikle bu başarıda alın teri bilek gücü gönül katkısı olan Küçükcicibıyık Ailesi adına Ahmet Küçükcicibıyık’ı kutlarım…
Bu yıldönümü yıllar öncesine götürdü. Uyanışın yaşı tam da benim gazetecilik mesleğinde geçirdiğim süredir. Çünkü matbaa mürekkebi ve gazete kağıdının kokusunu ilk Uyanış ile aldık.
Yaşları bizden büyük birkaç Ağabeyimiz o tarihlerde Karaman’da bir eksiklik olan yerele gazete konusunda bir çalışma başlattılar. İçlerinde en çömez bendenizdim. Bazı isimleri atlayıp saygısızlık etmek istemiyorum ama yine de hayatta olanlardan Mahmut Toptaş, Ömer Karayumak ve Kadir Mangırcı’yı anmadan geçemeyeceğim. Bu arada baki âleme göç edenlere de Rahmet diliyoruz.
Elbet hanenin en küçüğü olarak koşuşturma ve getir götür işleri de bize düşüyordu. Ama zamanla İki kişi kalıverdik.
Bir ilçe idik. Ama gazete önemli bir araç idi. 30 Bin civarındaki nüfusa 2 bin baskı yaptığımızı hatta zaman zaman 2. Baskı yapmak zorunda kaldığımızı anımsarım. Abone yapmak için hangi kapıya varsam boş dönmezdim. Yıllık aboneliği biten gazetesinin gelmeyeceğinden endişe eder ve aboneliğini tazelemek için bizi arar bulurdu.
Deneme yanılma ile öğrenmeye başladığımız bu meslek hayatımıza çok güzellikler kattı. Ama bu mesleği bir ilim olarak tahsil edebilmek azmimizde başarılı olduk ve Ankara Basın Yayın’da hatırı sayılır da bir eğitim aldık.
Çömez başladığımız serüven 18 yaşını doldurduğumuz andan itibaren bizi gazetenin yazı işleri müdürü bile yapıverdi.
Zamanla Değerli Arkadaşımız Ahmet Küçükcicibıyık devraldı Uyanış’ı… Adı Artık Kadim şehrimizle özdeşleşip Karaman’da Uyanış oldu.
Bu günlere de kolay gelmedi. Zaman zaman piyasa şartları nedeni ile çok büyük güçlüklerle karşılaşsa da seviyeden, doğruluktan, kaliteden ve Uyanış çizgisinden asla taviz vermedi. Hep toplum adına hareket eden bir yapıda oldu. En önemlisi de kişiselleşmeden bir basın organı görevini hakkı ile ifa etti.
Yerelde halkın sesi olmak ve topluma hizmette başarılı olmak zor bir iştir ve Uyanış bunu başardı.
Yeni yaşı ve ömrü hayırlı olsun. 103 ve 153 de gelecek nesillerin görmesi nasip olsun İnşallah.
Sayın Ahmet Küçükcicibıyık başta olmak üzere; güncel Uyanış ailesini ve geçmişte emeği geçenleri kutluyoruz…