Çoban Ateşi/ Yasemin Küçükcicibıyık
Ömrümüzden bir yılı daha uğurladık. Memleketim, ülkem, ailem, sevdiklerim nasıl bir yıl geçirdik diye gidenin arkasından hep uzun uzun bakarım. Bir çırpıda güle güle git diyemem “dur bir daha sarılayım gitmeden” hissi var ya, öyle bir şey işte…
Yaşadığım her şeyin kalbimin üstünde bir yeri var. Her yıl beni daha da güzelleştiriyor, güçlendiriyor farkındayım. Farkına vararak yaşamak nasıl kıymetli bir duygu! Bunu da vakti gelince öğreniyor insan. Bazen çok acıtıyor, kanatıyor ama yoluna yoldaş ettiklerin değişiyor.
Bende değişiyorum.
İhtiyaçların değişiyor, tükettiklerin, ürettiklerin değişiyor, elini sürmediklerin, başını çevirmediklerin, dönüp arkana bakmadıkların değişiyor, olmasa da olur dediklerin, pişmanlıkların, kusurların, sevmelerin sevinçlerin değişiyor. Yeme içme alışkanlığın, anın, idare ettiklerin, boş vermelerin, boş veremediklerin değişiyor. Ota çiçeğe, kuşa kediye, bunca nebatın güzelliğine sarılmaların değişiyor. Kızıp küstüklerin değişiyor, hayata bakışın, hayallerin ve daha çok şey değişiyor. Liste uzadıkça uzuyor. Bilmesem de hissediyorum; bu yazıyı okuyan okurum, arkadaşım ve sen, seninde değişiyor hayatında olup bitenler… Yeni yılın bu ilk günlerinde bu değişikliğin hayrı çok olsun dilerim.
Hiç tanımadığım insanlara hastane kapılarında dua etmeyi öğrendikçe, doktorların iki dudağı arasındaki cümlelerin içinde kayboldukça, yolunu yönünü değiştiriyor insan… Yılların alışkanlıkları bir anda yerle yeksan oluyor ve sonra değişiyorsun!
Değişmez sandığın yılların alışkanlıkları bir gecede değişiyor. Bir gecede çocuklar büyüyor, bir gecede ben büyüyorum. Sonra bir sabah uyandığımda, hayatımın en büyük kahramanı babam adımı unutuyor. Beni unutuyor, unutmayı seçiyor… Sonra ben bir daha değişiyorum.
Bu yıl yerel basının ekonomik yılı zor geçti. Bu zorlukta omzumuza dokunan elleri, selamsız çekip gidenleri görünce de değişiyorsun. Her sabah geçtiğim yollarda “devren satılık” yazılarını görmediğim bir yıl umudumla, tüm küçük esnaflarımıza hayırlı kazançları olacağı bir yıl dilerim.
Listem uzuyor… Listen benimkinden de uzun olabilir. Yaşadığımız her şey, neyi ve kimleri dert edeceğimizi öğretiyor bize... Yıl yıl öğrendim. 2019’un arkasından bakarken öğrendim. Bir gülümsemeye hüzünlerimi tıka basa sığdırırken öğrendim. Kalabalık dünyada tenhamı bulunca öğrendim. Zaman sudan da hızlı akarken, çıktığım yolları geri dönerken öğrendim. Sevmelere doyamadıklarıma bir daha sarılamayınca öğrendim.
Yavaşlamayı seçtirene, adım adım öğretene bin şükürle.
Öğrenmeye hep niyetle, hoş geldin 2020.
Kadını ve Edebiyatı seçtim.
Geçtiğimiz yıl, “Sende bizimle ol” diye yapılan bütün davetlere, çağrılara bir teşekkür borcum var. Yeterince vakit ayıramama sebebimle, iyi bir yol arkadaşı olamama endişemle yanınızda olamadım. Ama hep aklımdasınız… Sevgiyle ve inançla yaptığınız her işinde arkasındayım.
Bu yıl vazgeçemediğim iki şey oldu. Kadın ve edebiyat…
Tobb Karaman Kadın Girişimciler Kurulu Başkanı Ahsen Toktay’ın çalışkan, inançlı ve durmadan üreten aklına kalbine açıkçacısı hayır diyemedim. “ Fakat ben…” diye başlayan cümlelerime “inanman yeterli olacak” diye karşılık vermesi, belki de en çok ihtiyacımız olan şeydi…
Kadınların birbirine inandığı bir memleket hayali düşünün… Düşüncesi bile bereketli oldu. Biz bir anda kocaman bir aile olduk. Ahsen Toktay başkanlığında oluşturulan il icra kurulunda bulunmaktan çok umutluyum. Yaşadığım coğrafyadaki kadınlar için gerçekten bir şeyler ürettiğimize, kadına ve sorunlarına ulaştığımıza, şikayet etmediğimiz, çözüm ürettiğimiz, birbirimize katkı sağladığımız muhteşem bir ekibin içinde yer almaktan mutluyum. Birbirimizin hikâyesinden ilham aldığımız ve bolca üretmeye çalıştığımız bir dönem geçirdim. Başta Kurul Başkanım Ahsen Toktay olmak üzere, kuruldaki her biri birbirinden kıymetli arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. 2020 yılında daha verimli, daha çok üreteceğimiz, memlekete iyi haberler vereceğimiz bir yıl olsun dileğimle,
Var olun, sağ olun…
“İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendin bilmezsin
Ya nice okunmaktır” Bu topraklarda hayat bulmuş âşık Yunus’un en sevdiğim bu satırları 2019 yılında Karaman’da ki edebiyatçılarımızın düsturu oldu adeta… Okumak, yazmak, paylaşmak, anlamak ve uzlaşmak için önce kendimizi bilmeye niyet ettiğimiz çok verimli bir yılı geride bıraktık. Çok değerli Karamanlı edebiyatçı ve şairlerimizin bir çatı altında bir araya geldiği 2019 yılında sayıları her geçen gün artan yeni kitaplar çıktı. Karaman’ın yazın dünyası en bereketli yılını birlik ve dirlik içinde yaşadı. Her biri birbirinden kıymetli yazarlarımız, şairlerimiz okullarda gençlerle buluşmaya başladı. Şimdilerde “yaaani, şeeeyy” demeden bir cümle vücuda getiremeyen gençlerimizi, çocuklarımızı düşününce bu adımı çok önemsiyor ve kıymetli buluyorum. Yazar-okur buluşmaları, imza günleri düzenlendi. “Bazı şeyleri sana yazdığımı düşünüyorsan, yanılıyorsun. Hepsini sana yazıyorum” diyen İlhan Berk’ten sonra yazılan her şeyi üzerime alma gibi iflah olmaz bir sevda içindeyim. İlesam Başkanımız Hikmet Elitaş başta olmak üzere bu çatı altında bir araya geldiğim tüm Karamanlı yazar ve şairlerimize de çok şey borçlu olduğumuzu biliyorum. Yanlarında durmaktan, aynı dönemde beraber yaşamaktan gurur duyduğum kıymetli yazar ve şairelrimizin her birine çok ama çok teşekkür ederim. Aydınlık yarınlara inancımın güçlendiği bir yıl geçirdim aranızda... İzniniz olursa hep orada kalayım. Belki şiir yazamam ama şiir gibi zamanların gölgesinde büyür kalbim. Ben o kalbimi elime alır yürüdüğüm bütün yollarda aydınlanırım.
Okudukça çoğalmak güzeldi! Daha çok üreteceğimiz, yazacağımız, okuma akşamları yapacağımız bir yıl dileğimle zihinlerinize, kalemlerinize sağlık, ürettiğiniz her esere bereket dilerim.
Biraz dertleşerek, biraz kendimden anlatarak yazdığım yeni yılın bu ilk yazısında en büyük teşekkürüm de kıymetli okuruma… Daha çok yaz diyen kalbiniz dert görmesin. Daha çok yazmayı umut ettiğim bir yıl diliyorum kendime.
Uzun lafın kısası,
“Üzülme” der Mevlana ve devam eder;
Bir yandan kederin, bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun.
Tek kanatla uçulmaz zaten.
Gel-gitlerin olmadığı bir dünya var mı?
Öyleyse kanatlarımı seviyorum ve öğrenmeyi seçiyorum.
Ağzımı bir karış açık bırakana da, ayağımı yerden kesen her şeye ve herkese teşekkürle…
Yüreğine sağlık, ömrüne bereket..! Yeni yılda yaşayacağın her gün, yuregin kadar güzel, kalemin kadar temiz olsun...