Çoban Ateşi/ Y.Küçükcicibıyık Dersimiz “İYİ İNSAN” Olsun Yeni bir eğitim yılı daha başladı. Yeni heyecanlar, yeni endişeler, yeni umutlar, yeni sevinçler beraberinde… Yeni eğitim yılının tüm Öğretmen ve öğrencilere, tüm anne babalara, tüm eğitim camiasına ve eğitim gönüllülerine hayırlı olmasını dilerim. Dilemekten öte neler yapabiliyorsam ben hep varım Sevgili Öğretmenim, bilmenizi isterim. Sevgili Öğretmenim, Dilerim huzurlu bir başlangıçla dün sınıflarınıza girmişsinizdir. Çünkü sizin gücünüz, sizin neşeniz, sizin sağlığınız, sizin keyfiniz ve hayalleriniz yarınları güzel kılacak. Bilirim ki, okul duvarını kollarını sıvayıp boyayan Öğretmenler var içimizde, yıl sonu etkinliği konserinde öğrencisinin kostümünü kendi satın alan Öğretmeler var, babasının hastalığına üzülen çocuğun kulağına eğilip “eğer babanı özlersen gel beni kucakla” diyen şefkatler var aramızda… Hep var olun dilerim. Siz varsanız umut var, sizin şefkatiniz varsa bir çocuk güler, siz hayal kurarsanız gerçek olur. Öğretmenim, Biliyorum size kalıplar haline hazırlanıp sunulan bir müfredatınız var. Hiçbir ders müfredatı sizin yüreğiniz kadar sahici, sizin hayalleriniz kadar gerçek olamaz. Siz inanırsanız iyi, çok iyi insan olacaklar. İyi bir Doktor, iyi tornacı, iyi Avukat, iyi berber, iyi politikacı, iyi çöpçü, iyi anne-baba, iyi eş olacaklar. “İyi” sizin eseriniz olacak ve siz eserinizle ömür boyu gurur duyacaksınız. Öğretmenim, İyiyle kötünün kol kola gezdiği bir ortamda biliyorum işiniz çok zor. Bu zorluğun üstesinden gelmeye çalışırken dilerim kimse sizi üzmesin, yormasın ve hevesinizi kırmasın. Çocuğunun sadece ders notlarıyla övünen çılgın bir ebeveyn kuşağı yetişti maalesef… Okulların açılmasını rahata erdim sayan anne ve babalar bile var aramızda. İyi notun, iyi insan olmaktan daha önemli olduğunu sayanlar…Yani demem o ki, işiniz gerçekten çok zor Öğretmenim… Biz nasıl yeniden “iyi” olacağız sorusuna, dilerim bugün herkes kendi payına düşen cevapla yeni bir başlangıca niyet eder. Son günlerde sosyal paylaşım sitesinde Afrikan-Amerikalı Öğretmen Rita Pierson’un “Her çocuğun bir kahramana ihtiyacı vardır” başlıklı konuşmasını çok duygulanarak izledim. Konuşmayı dinlerken, bugün biraz Kadriye Öğretmenim, biraz Abdulkadir Öğretmenim, biraz Ute Waltman Öğretmenim, biraz Cavit Öğretmenim olduğumu iliklerime kadar hissettim. Ne mutlu bana…Bu vesile ile emeğini, sevgisini, hayata dair öğretilerini bizden esirgemeyen bütün Öğretmenlerimin ellerinden öperim. Bilirim ki duyduğum şükranı bir teşekkür ifade edemez. Ancak şunu bilmenizi isterim Öğretmenim, öğrettiğiniz gibi ben hala iyiliğin nihai zaferine çok inanıyorum. Sizi ve sizli günlerin bende bıraktığı izlerle, her zorluğun üstesinden gelen bir çocuğum ben ve ben sizin öğrencinizim sizse benim kahramanım… Bu yıl hepimizin Dersi “İyi İnsan Olsun”… Biz iyi insan olabilirsek, sonrası iyi olur.
