Bugünkü bir çalışmamı paylaşıyorum.
YUNUS’A SORAMADIM…
-Yunus’a gittim bugün biraz hasbıhal için,
Hiç bakmadı yüzüme; baksa şunları derdi:
-Yine mi soracaksın milletin ahvalini?
Ar, namus, iman, ahlâk hep unutulmuş, derdi.
-Yokluk içinde millet, iş yok, aş yok, çaresiz,
Gerçi hep böyleydi de, bugün yorulmuş, derdi.
-Çalışmak da yetmiyor, çünkü alım gücü yok,
Herkes geçim derdinden sararmış, solmuş, derdi.
-Herkes bir şey söylüyor ama boşu boşuna,
Anlamak zor oluyor dil de bozulmuş, derdi.
-Bir kültürümüz vardı Orta Asya’dan gelen,
Yeni ve boş bir kültür pek rağbet bulmuş, derdi.
-Herkes kendini dürüst görse de doğru değil,
Dolandırma, kandırma bir meslek olmuş, derdi.
-Biz herkesi severdik yaradan ötürü,
sevgisizlik toplumda pek zemin bulmuş, derdi.
-Herkes bir başkasının boğazını sıkıyor,
Hoş görmek ve affetmek çoktan kaybolmuş, derdi.
- Dillerden düşmüyor din, ibadet yarış sanki,
Görünüş İslam ama içi oyulmuş, derdi.
-Allah korkusu gitmiş her şeyde yalan dolan,
Müslümanın işine hile katılmış, derdi.
-Delikanlılık bitmiş, mertlik, cesaret hiç yok,
Yiğitlik ve dürüstlük pula satılmış, derdi.
- Yunus’a gittim bugün, gittim de çok utandım,
Çünkü bütün bu dertler, bizim kuşağın derdi.
