Çok hevesle başladığım okulumdan koşarak evime dönmüştüm.
Bir dakika dahi ayrı kalamadığım Dedeme koşacak olup bitenleri anlatacaktım.
Aldığım simidi, simitçinin çarşıda gevrek sesi ile simit satan Niyazi Amca olduğunu.
Öğretmenimin o yumuşak sesli ve sempatik yaklaşımı ile bize öğrettiklerini.
Dedemin bulunduğu salona yöneldiğimde büyüklerim engellemeye kalktılar. "Girme istersen Deden uyuyor" diye de yalan söylediler.
Endişem arttı, onları silkeleyip salona daldım.
Dedem her zamanki köşesinde idi. Benim girdiğimi hissedince başını öbür tarafa çevirip yüzünü ve gözlerini elindeki mendili ile sildi. Belli bana göstermek istemiyordu.
Merakım ve telaşım ayyuka çıkmış şekilde ellerine sarıldım "Dedem noooldu, Neyin var, neden ağlıyorsun? diye çığlığı bastım.
Dedem daha fazla kendisine hakim olamadı küçük hıçkırıklar ile gözlerinden yaşlar yeniden boşandı.
O nurlu yüzü ıslanmış yaşlar yeni kırarmaya başlayan sakalının arasından sızıp çenesinden damlıyordu.
"Yediler oğlum, yediler guzum, yediler gül yüzlünün başını, Öldürdüler Onu. Mahvettiler memleketi. Sade Onu değil tüm onu sevenleri, vatanını sevenleri, memleketin geleceğini katlettiler. "
Çoğunu anlamadığım şeylerdi...
Radyo haberlerinden duyardık adını, gazetelerde resmini görür, büyüklerin konuşmalarında başarılarını ve memlekette başlayan değişikliklerden bahsedilirdi. Karaman'da yapılan hizmetler için ona hayır dua edilirdi.
Dedem kısa basit cümlelerle, benim anlayacağım tarzda anlattı.
Geçen yıllar içinde olayı daha iyi kavradık, gördük...
O günden sonra ABD düşmanı olduk.
O gün pis amerkalıların kullandıkları, daha sonra aynı amerikanın tuzağına kendileri de düştüler.
Tarihin en büyük kahramanı Mehmetçiği kendi halkına karşı gizli örgütlenmelerle defalarca demokrasi ve insan haklarının önüne bent ettiler.
Vatanı ve milleti için kaygı duyan pırlanta gençleri kamplara böldüler, varlığını manevi inançları ile şekillendiren insanlara sahte/sapık tarikatlar ürettiler.
BM, NATO vb. teşkilatlar kurarak her adımımızı takip edecek sinsilikler ürettiler. Silah ürettik engel oldular, tüfek verdiler mermi vermediler...
İçimizden hainleri mevki makam ve para ile satın alarak askersiz gizli savaşlar ile bizleri yok etmeye kalktılar.
O Nur Yüzlü, Demokrasi Tarihimizin en büyük Şehididir.
Bugün onun şehadeti ile üzgün olsak da ateşlenen TAM BAĞIMSIZLIK meş'alesinin kıyamete kadar yanması için can veren yiğitleri gördükçe teselli bulmaktayız.
Tüm Demokrasi Şehitlerimizi minnet ve şükranla yad ediyoruz.
Hasan ÖZÜNAL
Karaman - 17 EYLÜL 2018
(Not: 2018 yılında kaleme almışım ama neden yayımlamadığım hakkında fikrim yok. Kısmet bu güne imiş)
