Türk Dil Bayramı ve Yunus Emre’yi Anma Törenleri son yıllarda artık neredeyse halkın dışında kaldığı, halktan uzak etkinlikler haline geldi ve adeta ‘aslında olmasa da olur ama, işte yapılıyor ya’ mantığı ile Üniversite’nin Bahar Şenlikleri içerisine dahil edilerek gerçekleştirilmesi pek çok kişiyi derinden üzüyor, derinden düşündürüyor.
2 Mayıs’ta açılışı yapılan törenlerde Üniversitedeki fotoğraflara bakınca kalbim sızladı, ‘yazık’ dedim.
Fotoğrafta koskoca salonda 1-2 sıra Protokol üyeleri ile Üniversite yetkililerinin dışında koca salon öğrencilerle doldurulmuştu.
Eskileri düşününce, aylar öncesinden yapılan hazırlıklar, halkın görüşleri, istekleri doğrultusunda yapılan etkinliler hala hatıralarda canlanıyor.
‘Kimse gelip sormuyor, STK’lar sahip çıkmıyor’ söylemlerinin maalesef içi boş kalıyor.
Kimsenin gelip sormasını beklemez bu memleketin sahibi olan yetkili.
En azından geçmişte ne yapıldığını da pek ala bilir ama neden bu etkinlikler için ısrarla ‘zman geliyor, ne olacak, ne yapılacak?’ sorularına rağmen sessiz kalır da ‘gelin arkadaşlar, hep birlikte neler yapalım, neler yapabiliriz?’ diyerek bu işlerden anlayanları, bu işlerde daha önce tecrübesi olanlarla bir araya gelmekten kaçınır anlamıyorum ben.
Bu tür etkinliklerin bir vakıf tarafından organize edilmesi gerektiğini savunup, ‘tamam biz varız’ diyenlere ‘tamam, yapın hazırlıklarınızı’ diyerek, yapılan tüm hazırlıklara rağmen hala neden onay verilmez, veya ‘yok kardeşim, ben sizinle değil, bu vakıfta şunlar olursa onay veririm’ denmez de hala konu sürüncemede bırakılır hala anlamış değilim.
Halkın içinde olmadığı hiçbir etkinlik kabul görmez ve hiç kimseye ve bu memlekete hiçbir katkısı olmaz. İşte fotoğraf ortada, halkın dışında bırakıldığı etkinliğe zoraki öğrenci toplayarak ‘biz yaptık, oldu’ derseniz tabiî ki o başka.
Ramazan aylarında düzenlenen etkinlikler için kimse bir şey söylüyor mu?
Eksik, noksan da olsa Ramazan ayında vatandaş etkinliklerden memnun.
Peki Karaman ile özdeşmiş, zaman zaman Uluslar arası düzeylerde kutlanan Türk Dil Bayramı ve Yunus Emre’yi Anma Törenleri için neden bu boşvermişlik, sıradanlık?
Neden Türk Dili ve Yunus Emre böyle sahipsiz bırakılır?
3-4 Bin nüfuslu küçük bir ilçe Ayrancı da ‘Hıdırellez Şnelkleri’ne her yıl 20 binin üzerinde bir katılım ile coşkulu törenler yapılırken, Karaman’da nede yapılamaz?