Yerel ağız ve yerel araştırmacılar hep var olsunlar
İki Karamanlı ne zaman bir araya gelsek “ nörüyon” ile başlayan sohbetin yerini tutan, içimizi ısıtan başka bir samimiyet var mıdır bilmem ama git gide birbirimizin yabancısı olduğumuz şu dünyada; dilimize, lehçemize ve yerel sözcüklere de yedi göğnek uzaklaşıyoruz sanki…
Ve özlüyor insan…
Bir maşar yeri kalabalığında; Yazıhaneleri, manifaturacıları, yağ tenekelerine ekilen feslikan kokularını, yağmurdan sonra çıkan ebem guşağını…
Dil dediğimiz şey kültürün en çok da kalbi sanki…
Sitemizde, sizlere daha iyi hizmet sunabilmek için çerezler kullanılmaktadır. KVKK ve GDPR kapsamında kişisel verileriniz işlenmektedir. Detaylar için Veri Politikamızı inceleyebilirsiniz.
