DAĞLAR DAĞLAR...

Sabah kahvaltısı için balkondayız. Doğu tarafının manzarası güzel ve derinlikli. Yakın planda Meyil (Mikail) Dağı var. İlk o gözüme ilişiyor. Hava hafif puslu olmasına rağmen az daha sağ geride Boz Dağ, hemen arkasında Avdan'ın zirvesi görülüyor. Ondan da ilerde Boynuincelilerin meşhur yaylaları Yüğlük Dağı her zamanki yerinde boy veriyor. Bugün net görülmüyor ama sol ileride Bolkalar ( Orta Toroslar) ve- bir kaç yıl önce dibine kadar varıp seyrettiğim- Aydos var. Aydos'un kuzey doğusunda Aladağlar, Demirkazık var. O gözümün önünde canlanıverdi. Kuzey cepheye gelince tabii her gün gözümüzün önündeki bizim Karadağ var. Onun sağ gerisinde hava net olduğunda güzel görünen Karacadağ ve arka gerisindeki Hasan Dağı... Bazen, çokça sabah yahut akşamüstü doğu taraftaki dağlara dalıp gidiyorum. Hanım, yine derinlere daldın diye uyarıyor. Bunun bir sebebi var. Bu dalmalar beni bazen ava gittiğim zaman yaşadığım anılara götürüyor. Bazen de daha eski günlere, dedemin, babamın yaşadığı Yörüklük günlerinin yayla hayatına götürüyor. Duygulanıyorum, gözlerim buğulanıyor. Çadırlar, koyun sürüleri, pınarlar, yarpuz, sümbül, menekşe, lale... gibi çeşit çeşit çiçekleriyle yaylaların en güzel günlerin hayal ediyorum.  Sanırım daha fazla dayanamayıp bir gün atlayıp arabaya süreceğim dağlara doğru.  "Biz babadan böyle gördük" misali dağlara özlemim hiç bitmiyor. Rahmetli babacığım Âşık Ali de dağlara özlemi hiç eksilmeden göçüp gitmişti. Onun bir şiiriyle bitirelim. Gönlüm çok istiyor şöyle bir yeri Çıkıp yaylalara havalanmalı Lâle, sümbül, mor menekşe karışıp Yel vurup yaprağı buralanmalı. Binbir çeşit otlar çiçeğin açıp Yel vurup seherde kokusun saçıp Andızdan, ardıçtan keklikler uçup Öttükçe yüreğin parelenmeli. Sağmal gelip, yoz yerinde özleşse Deve gidip, köşek kalıp bozlaşsa Poyraz vurup çam dalları sızlaşsa Şerit gibi karlar sıralanmalı. Ali, oturaydın pınar taşına Yarpızlı özde karamığın içine Bülbül konar üç burunun ucuna Öttükçe yüreğin parelenmeli.