KEBİKEÇ
Osman Nuri Koçak
Sürprizleri severim. Daha doğrusu şaşırtıcı olan şeyleri severim. Ama galiba bu konuda biraz müşkülpesendim. Birçok insana şaşırtıcı gelen şeyler bana vaka-i adiyeden gelir…
Yaşamın zulalarında fazla gezindik galiba; Ondandır…
Ancak Kebikeç’i elime alınca gerçekten şaşırdım.
Adem’den böyle bir kitabının çıkacağına dair bilgi almıştım önceden. Sürpriz, kitabın kendisi kaynaklı değil, içeriği ile ilgili.
Karaman aydın çıkarma konusunda hevesi kıt olan bir bölge.
Talebimiz yok.
Öyle birisi Karaman’a çok bol geliyor. O ruba, o cesamete yakışmıyor.
Tekdüze bir yaşam… Başımıza icat çıkarmayan bir yaşam…
Seviyoruz bunu…
Yeni şeyler tedirgin ediyor bizi.
Ama Karaman ölçeğinde yeni şeyler gördüm Kebikeç’de…
Hem de ziyadesiyle.
Bir kere keyifli bir dil. Hem eski hem yeninin ustaca harmanlanması… Sözcüklerin dans ettiği denemeler… Karaman’ da bir zamanlar kullanılan ama artık günümüzde pek itibar edilmeyen sözcüklerin yeniden tedavüle girmesi beni mutlu eden bir çaba… Çok da güzel yerlerde kullanılmış.
Ayrıca gençlerin kullandığı sokak, kahve jargonuna da uzak değil Adem. Onları da ihmal etmemiş.
En güzeli de esprili ve de iğneleyici bir dil. Anlatım sanatlarını denemiş.
Cinası, kinayesi ve birçoğunu…
Türü konusunda herkes bir şeyler söyleyebilir. Deneme mi, öykü mü? Hepsi mi? Ben kafa yormadan okuyorum. Hepsinden bazı tatlar buluyorum.
Gerisi lâf!
Biraz da propaganda ama ne yapalım ki, onu Cemil Meriç bile yapmış.
Bölüm başlarındaki Rubailer herhalde kendine ait. Öyleyse entellektüel yönü baskın bir yazar… Çok okuyan bir kişi olduğunu biliyorum da, okuduklarını yaşam biçimine dönüştüren o kadar az insan var ki, o nedenle beklentilerimiz alt düzeyde oluşuyor ve şaşırıyoruz.
Divan edebiyatına vukufiyeti ve sevgisi, duru ve zengin bir Türkçe kullanımının engeli olmamış. Bilakis birçok yazarı imrendirecek sözcük oyunları ile anlatma ve anlama kolaylığı oluşturmuş.
Hoş artık Divan Edebiyatı konusundaki cehaletimizi bir an önce gözden geçirmeliyiz diye düşünüyorum.
Normalleşme zamanı…
Kalemine ve yüreğine sağlık Adem…
Kitabı bitirmek üzereyim.
Belki o zaman yazmalıydım ama galiba bu konuda birkaç yazı daha yazılacak gibi…
Gerçekten güzel bir eser ve ben onu sevdim. Dikkatli ve özenli şekilde okuyacak herkeste de aynı etkiyi yaratacağına inanıyorum.
Kitap yazmaya çalışan arkadaşlara ilham, Adem’e de yeni eserlere vesile olsun diyerek Türk yazın dünyasına hayırlı olsun diyorum.
Bizi şaşırtmaya devam edecektir inşaallah…
Ancak, biz şaşırdıkça sen yalnızlaşacaksın. Yalnızlaştıkça da yazacaksın… Hem de her yanında insanlar varken yaşadığın farklı bir yalnızlık.