Çok güzel bir çocukluk yaşadı bizim nesiller..
Tabii 50 lerde 60larda.
Fırınlarda yarım ekmek çeyrek ekmek satılırdı.
Bizde alır helvacı abiler amcalarda az bir paraya arasına helva koyuverirdi veya külahda zeytin verirdi.
Ama biz Karaman'lılar içine ÇEMEN (biz ÇİMEN deriz) sürdürürdük.
Yahu 50 60 senedir o lezzet damağımızda dururmu durur işte, istersen bir Karaman'lıya sor.
Evlerde sabah kahvaltısı bizde çeşit çeşit olmazdı.
Mayalı ekmeğimiz her evde olurdu.
Isıtılmış Mayalı Ekmeğe evde ne varsa peynir kavurma, haşlanmış yumurta vb. Sıkıverirdi anamız ebemiz veya abla yenge kim varsa bir de tok tutar o mübarek! sıkma sormayın..
Bizim o nesil çok şanslıydı vesselam, gece gündüz kış yaz sokaklar bizimdi.
Korku bilmezdik çünkü mahalledeki herkes bizi korurdu.
Zaten yabancıdan pek görülmezdi.
Şanslıydık okulumuz uzak olsada yakın olsada yürürdük servis daha icat edilmemişti..
Oynarken üstümüz başımız kışın çamur yazın toz olurdu, analarımız giysilerimizi elde yakardı ama kızmazlardı..
Çocukluğunu doya doya yaşayan o nesiller bugünlere çok bedel ödeyerek geldiler ama sağ olanlara sorun kimse pişman değil.
Şimdi bile çoğu sosyal mecralarda ülke dertleriyle hemhaller..
Artık azalıyoruz, bu korona illetide çok götürdü bizden.
Onlara rahmet dilerim.
Yolun sonu görülüyor buda doğal.
kalanlara selam olsun.
Şimdi çocukların gençlerin bir kısmı her türlü iletişim aracı ile apartmanlarda yada site denen asri hapishanelerde sıkışık vaziyette.
Bir kısmı ise kalender onlara sokaklar serbest ama gel birde onlara sor.
Bizim nesiller zengin fakir bir arada büyümüştü.
Evet yoksulduk belki ama mutluyduk derim.
Gene gittim eskilere...
Günümüzün siyasi stresinden biraz uzak olsun istedim.
Saygıyla.
