Karaman'da 1967 ye kadar lise ve ortaokul aynı idare altında birlikte KARAMAN LİSESİ olarak faaliyetteydi.
1967de yeni lise binası bitince Ortaokul ve Lise ayrıldı.
60lı yıllarda Karaman Lisesinde okuyanlar müzik öğretmeni rahmetli MESUT AYKENT'İ iyi bilir.
Karaman lisesinden sanırım 1964-1965 öğretim yılında ayrıldı.
Müzik öğretmeni olmasına rağmen tek düşüncesi öğrencilerin iyi yetişmesiydi aynı zamanda müdür yardımcısıydı.
Disiplinden hiç taviz vermezdi.
Hergün okul vahçesi kapısında durur şapkasız ve kravatsız öğrencileri okula almazdı.
Dayağını yemeyenimiz yoktu. Sevmeyen öğrencide yoktu.
Çünkü çok babacandı.
Tayini çıkıp son istiklâl marşını söylettiği zaman öğrencilerde duyğu patlaması olmuştu.
Benim ortaokuldaki üç yılım Müzik yönünden kâbustu..
Resmimin iyi olmasına karşın Müzik kulağım hiç yoktu.
Orta bir ve ikide başka zayıf dersim yok. Ancak müzik zayıf her iki sene sonunda kurul kararı ile müzikten sınıf geçtim.
Her müzik dersinde elindeki çubuktan nasibimi alırdım..
Orta üçüncü sınıfta yıl sonu bitirme sınavları olurdu.
Müzik Sınavı günü salonun kapısında sıramı bekliyorum tam sıra bana gelirken Mesut Bey dışarı çıktı.
Ben salona girdim.
Sınav komisyonunda iki öğretmen daha vardı.
Baktılar benim Müzik zayıf. Geçmiş gün hiç soru bile sormadan geçecek kadar bir not verip beni bıraktılar..
Sınav salonundan çıkarken Mesut Bey ile kapıda karşılaştık.
Tabii benim durumumu biliyor..
Kulağımdan tuttu masaya kadar getirdi. Baktı geçer not vermişler hımmmmm.....Deyip hafifçe tokatını patlattı beni bıraktı.
Ve Müzikten artık kurtulmuştum.
Lisede Resim seçersem daha Müzik görmeyecektim.
Aslında resim masraflı işti.
Benim gibi kulak özürlüler seçerdi.
Sulu boya yağlı boya tuval vs.
Daha sonra öğretmen oldum..
Haydaa..Müzik öğretmenide olacaktım.
Nasıl olacak bu iş derken..
Önceleri beraber çalıştığım arkadaşlarla hallettik.Ben onların resim veya beden derslerine onlarda benim sınıfın Müzik dersine girdiler.
Evlendikten sonrada Müzik derslerimin öğretmeni eşim oldu. Bende onun bedeneğitimi dersleri öğretmeni.
Vermeyince mabut neylesin Mahmut.
Müzik Çalışmayla olacak bir iş değil.
Daha doğrusu benim için öyleydi.
Esas anlatmak istediğim işini çok ciddiye alan Mesut Hocamı anlatmaktı.
Böyle anlatabildim. O devrede Mesut Bey rahmetlinin öğrencisi olan her Karaman'lının mutlaka bir anısı ve okul kapısında ya kravattan ya şapkadan dolayı dayak nasibi vardır.
Allah rahmet eylesin.