Geçmişte ülkücü olmakla övündüğümüz, haklılığına inandığımız, Başbuğumuzun emaneti olan bu kutlu davadan giden tüm gönüldaşlarıma sitemimdir.
***
Bu yuvadan uçan kuşlar
Bilmem şimdi nerde kışlar
Son bulunca sizce düşler
Uçup uçup gidersiniz
***
Bir yılki baharda ibibik kuşu erken öter.
Bu ibibik kuşuna inanan köyün çobanı alır sürüsünü dağa, yaylaya erkenden çıkar
Bir ara yaylada bir kar, bir boran
Her taraf kış kıyamet…
Sürünün çoğu kırılır.
Bu hale çok üzülen çoban
Kalan bir kaç koyunla köpeğini kepeneğini alır köye geri döner.
Köye girerken bakar ki yıkık bir duvarın dibinde ibibik kuşunun ölüsünü görür.
Derki; Ey kuş
Çıktın kendine ettin,
Öttün bana ettin!
***
Bu güzelim yuvaya tekrar geri dönmesini beklediğimiz gönüldaşlarım.
Gitmekle kendinize, ötmekle harekete büyük yaralar açtınız.
Halbuki biz ülkücüler olarak;
Ülkü adlı nazlı geline sevdalı
Tek derdi vatan, İslam olan
Geçmişte yarım ekmeği bölüştüğümüz
Çoğu zaman aç yatıp tok gibi gezdiğimiz
Soğuk kış günlerinde sobalı ama odunsuz evlerde kışladığımız
Karakollarda hapishanelerde çile çektiğimiz
Kurşunların ıslık çaldığı günleri yaşamış
Yürekleri karlı dağlar gibi tertemiz ülküdaşlarımızdınız.
Ne yeminler etmiştik, Ülkü ocaklarında.
Nice hayallerimiz vardı TURAN eller için…
Hak bildiğimiz davadan asla vazgeçmeyecektik.
Ne mala ne makama tamah etmeyecektik.
Türk milletinin göğsüne taht kuracak,
Mazlumun hakkını zalimden söke söke alacaktık.
Adaletten hiç ayrılmayacak
Okuyacaktık;
İlimde, bilimde, teknikte…
Sanat, spor, edebiyat, kültürde
Türkün türkü söylediği her yörede
Bir elimizde kuran
Bir elimizde bilgisayar olacaktı.
Dün Hapishaneleri bile Taş Medrese yapmıştık…
Hani tüm dünyaya nam salacaktık.
Sloganlarımız vardı.
Hak hukuk adalet
Milliyetçi hareket.
Ne ABD, ne Rusya, ne Çin
Her şey Türklük için.
Kanımız aksada zafer İslamındı.
Şimdi bölüne bölüne nasıl zafer İslamın olacaktı.
Nasıl yayacağız yeryüzüne
Nizam-ı Alem davasını.
***
Hani KIZILELMAMIZ vardı.
En önde Başbuğumuzla
Ulu Türkistana gidecek
İlk ayak bastığımız toprakları öpecektik.
Isık gölünde, Tuna’da abdesti alıp
Allahüekber dağlarında ezanı okuyacak
Tanrı dağlarında namaz kılacak.
Ahmet Yesevi dergahında şükür duaları edecektik.
Ayırdılar, ayırdılar…
Hepimiz çok iyi biliyoruz ki
Bizi bize hiç bırakmadılar.
Her giden canımızdan bir parça kopararak gitti.
Gidenler ise hiç iflah olmadı.
Hep yara aldık, yarasız yılımız hiç olmadı.
Makam, mevki koltuk hastalarının ardına düşerek yolumuz uzadı.
İnandığı değilde, yaşadığı davaya inananlar yüzünden, şimdi her birimiz bir yerde.
Ne acıdır ki kendini ülkücü sanan birileri…
Bizi bölüp parçalayarak
Bizi bize düşman ettiler.
Biz böyle olmayacaktık?
