7 Haziran seçimlerinin ardından bir ay geçti, seçim sürecindeki heyecan da yerini sakin bir ortama bıraktı.
Birilerinin kahramanlık havası basarak şişirdiği kişiler şimdilerde ortalarda görünmez oldu.
Öyle ya derdimiz seçimdi/seçilmekti, oldu, bitti gitti…
Bu memlekete tarihi hizmetler kazandırarak, parti kararı ile bir başka İl’e kaydırılan Karaman’ın çocuğunu bile adeta ‘yeni kral benim’ tavırları ile bir kenara itme gayretini Karamanlılar sanmayın ki görmüyor, bilmiyor, anlamıyor.
Seçimlerin üzerinden bir ay geçti, başlarda birkaç gün boy göster, sonra ara ki bulasın.
Öyle ya, patrona ulaşabilmek o kadar kolay mı sandınız? Patron öyle ulu orta ortalıklarda dolaşmaz ki…
Yahu bizim derdimiz Karaman, birilerinin derdi patronluk ve şanını sürdürme sevdası. Biz zaten bir şey beklemiyorduk ta, beklenti içinde olanlar bile şu günlerde başları öne eğik, hayal kırıklığı yaşıyorlar.
Karaman’ın sorunlarını kim ne zaman çözecek?
Sorunlar katlanarak büyüyor, Karaman son yıllarda adeta bürokrat barındırma merkezine döndü, işten çok herkes patronluk hevesi ve havasında, şişirme/uçurma haberler aldı başını gidiyor da, ortada görünen bir şey yok. Görevini yapmak yerine pek çok müdür adeta koltuk keyfi sürüyor.
Olan Karaman’a oluyor ama başkalarının umurunda bile değil.
Şahsen benim ve başlarda bana muhalif, benim gibi düşünmeyip te bu sıralar ‘sen haklı çıktın’ diyenlerin beklentisi; “Erken Seçim olsa da belki bir değişiklik yapılır da Karaman sevdalısı kişiler bizi temsil eder.”
“Görelim Mevlam neyler, Neylerse Güzel Eyler”