TEVBE ET BRE ZALİM

Denizlerin mavisini kanla kızarttın Karaları mangal yaptın tenler kızarttın Boynu bükük yavruların yüreklerine Sevgi yerine kurşun döktün Eşini sevmedin mi sen Bağrında büyüyen yavrunu Koklamadın mı sen Bütün çocukların kokusu aynı Başına kurşun sıktığın çocuğu Anasının kucağına nasıl fırlattın be zalim Gönlüne sevgi, kitabına saygı hiç girmedi mi? Çocukken neşeyle kumdan kaleler yapardın Neden büyüyünce evler yıkan oldun Gülleri soldurdun, Dikenlere su verdin İyileri öldürdün Kötülere kan verdin Denizleri kan gölü yaptın Toprakları tenle doldurdun Bıkmadın mı be zalim Kelebekler vadisinden geçen Zebelladan beter ettin geçtiğin yerleri Çocukların cebinden misketini, Gönlünden umutlarını çaldın Sen dünya zebanisi misin be zalim Başını taşlara çalan annelerin başına Çocuklarını çaldın Gülen yüzlerin güller kokladığı havaya Yanmış cesetlerin küllerini savurdun Can acıtmaktan cana kıymaktan Füze kuyruğunla adam sokmaktan Çocuklara küçük küçük mezar kazmaktan Keyif alıyorsun be bre zalim Dilim dilim ettin zinde tenleri Ateşlere attın taze canları Başağa duramadan gök ekinleri Omuzlardan aşağı attın be zalim Dünyanın ortasına sofra kuran harami Hiç duymadın helal ile haramı Lazerlerle göğe yazdın yalanı Yalan dünyaya kandın be zalim  Dünyalardan geniş o yürekleri Kedi gibi tırmaladın be zalim Yağmur yüklü bulutlar gibi ülkeleri sulamak varken Uçaklardan zehir s.çtın be zalim Sıktığın gazlar kuruttu dalları Koku saçmaz oldu dağın gülleri Tutuldu bülbüllerin o şakıyan dilleri Karabasan mısın sen bre zalim Çöl ettin göllerimizi Harap ettin yollarımızı Çolak ettin kollarımızı Gâvur musun be zalim  Unutma Unuttuysan hatırla Siz, zalimler Çarmıha gererken gerildiniz Yerken yenildiniz Boğarken boğuldunuz. Zulümle abad olan olmamış Firavun gibi denizlerde boğulmuş Çalarken karnı doyan kalmamış Karun gibi altınlarının altında kalmış Akıttığın kan denizinde boğulmadan Çaldığın malların altında kalmadan Mal sahipleri boğazına sarılmadan İmana gel bre zalim.