SAHİPSİZ KARAMAN’IN SAHİPSİZ TAKIMI: KARAMAN FK

Karaman’ın yıllardır değişmeyen bir gerçeği var: Bu şehir sahipsiz. Sahipsiz olduğu için de değerlerini, umutlarını ve kendi evlatlarını bir bir kaybediyor. Bugün o kayıpların en acı olanı, şehrin tek profesyonel takımı Karaman Futbol Kulübü üzerinde yaşanıyor. Ve artık süsleyerek, yumuşatarak anlatılacak bir durum yok. Çünkü gerçek çok sert: Karaman FK futbolcuları, aylardır ödeme alamadıkları için antrenmanlara çıkmama kararı aldı. Bu cümle, bir futbol kulübünün değil; bir şehrin utanç belgesidir. Kimse kusura bakmasın… Şehrin yönetenleri, makamlarında otururken Karaman FK can çekişiyor. Takımın çığlığı yıllardır duyuluyordu ama kulaklar tıkalıydı. Yönetim imkânsızlıklarla boğuşurken defalarca yardım istedi, destek istedi, “Bu takım Karaman’ın takımıdır” dedi… Ama karşılarına duvar gibi bir sessizlik çıktı. İşte o sahipsizliğin en acı, en somut, en utanç verici yansıması bugün Karaman Futbol Kulübü’nde yaşanıyor. Şehrin tek profesyonel takımı, kendi alın teriyle ayakta durmaya çalışan bu kulüp artık kritik bir eşiğin ucunda. Ve o eşik bugün daha da belirginleşti çünkü futbolcular, aylardır ödeme alamadıkları için antrenmanlara çıkmıyor. Evet, yanlış duymadınız: Karaman’ın adını taşıyan takımın futbolcuları aç-susuz mücadele ederken, artık dayanacak güçleri kalmadı. Bunun adı maddi kriz değil; bunun adı umut kırılması, değer kaybı, şehrin kendi evladına ihanetidir. Peki şehir nerde? Sanki bu takım başka bir şehrin takımı… Sanki bu renkler Karaman’ın değil… Sanki takımın yaşaması da ölmesi de kimsenin umurunda değil… Şehir yöneticileri, makamları sıcak; ama Karaman FK soğuk gerçeğin içine terk edilmiş durumda. Belediye susuyor, iş insanları köşesine çekilmiş, siyasiler ise sadece seçim zamanı hatırladığı tribünleri bugün görmezden geliyor. Kulübün yönetimi, ne kadar imkânsızlık içinde olduğunu anlatırken defalarca yardım istedi, destek istedi, çözüm istedi… Ama Karaman’ın ileri gelenlerinin verdiği tek cevap derin bir sessizlik oldu. Bir şehir kendi takımına böyle sırt döner mi? Karaman FK’nın bugün yaşadığı kriz sadece ekonomik değil… Bu kriz, bu şehrin nasıl duyarsızlaştığının, nasıl sahipsiz kaldığının fotoğrafıdır. Sahipsiz Karaman’ın sahipsiz takımı… Bu cümle artık bir ironi değil, bir gerçektir. Bir takım düşünün: Şehrin adını taşıyor… Hafta sonları Karaman’ı temsil ediyor… Sahada terini, canını ortaya koyuyor… Ama içeride ekmeğini bulamıyor. Bir takım düşünün: Her maçta “Yalnızız, ama yılmayacağız” diyerek direniyor… Ama bir gün geliyor, o yalnızlık o kadar büyüyor ki; futbolcular antrenmana çıkmayacak kadar çaresiz kalıyor. Söz konusu spor olunca herkes vizyondan, projeden, gençlerden bahsediyor. Ama şehrin en görünür markası olan Karaman FK kaderine terk edilmiş durumda. Bu şehrin ileri gelenleri… Karaman FK’ya bir defa bile dönüp bakmayanlar… Kulübün çığlığı kulağınıza hiç mi gelmiyor? Bu takımın kapanması, sadece bir kulübün kapanması değildir; Bu Karaman’ın spor sahnesinden silinmesidir, Bu Karaman’ın prestijinin çürümesidir, Bu çocuklarımızın geleceğinden eksilen bir umuttur. Bugün Karaman FK’nın futbolcuları ödeme alamadığı için antrenmana çıkmıyorsa, bu ayıp sadece kulübün değil; bu ayıp belediyenindir, valiliğindir, milletvekillerinindir, iş insanlarınındır, “Karamanlıyım” deyip de bu takımı hiç hatırlamayan herkesindir. Ama işin en acı kısmı şu ki: Tüm bu yokluğa, bu vefasızlığa, bu duyarsızlığa rağmen Karaman FK sahaya çıktığında öyle bir karakter koyuyor ki, insanın yüreği burkuluyor. Bu takım, grubun yenilgi yüzü görmeyen tek takımı Batman Petrolspor’u kendi sahasında muhteşem bir oyunla yendi. Evet, yanlış değil: Sahipsiz Karaman’ın sahipsiz takımı, yalnız bırakıldığı halde lig liderini dize getirdi. Bu galibiyet bir maç kazanmak değildir. Bu galibiyet, Karaman’daki tüm yöneticilere, tüm iş insanlarına, tüm ilgisiz kesimlere atılmış kocaman bir tokattır. “Biz bu hâlde bile kazanıyoruz, siz neredesiniz?” diye haykıran bir çığlıktır. Şimdi herkes şunu düşünmek zorunda: Bu takım destek görmeden bunu başarıyorsa, destek verilse kim bilir neler başarır? Kim bilir kaç takım devrilir… Kim bilir Karaman’ın adı nereye taşınır… Kim bilir şehrin çocuklarına nasıl umut olur… Ama bitti demiyorum… Hâlâ bir ihtimal var: Bu şehir isterse yeniden ayağa kalkar. Bu şehir isterse takımına sahip çıkar. Bu şehir isterse Karaman FK’yı yeniden diriltebilir. Ama önce şu soruya samimiyetle cevap vereceğiz: Karaman, gerçekten kendi takımını istiyor mu? Yoksa sahipsizliğe alıştırıldığı için bu sessiz çöküşü izlemeye devam mı edecek? Karar sizin, karar bizim, karar bu şehrindir.