RECEP HOCA...

Yeryüzü meleği denir ya. Mümin-i Kâmil denir ya. Hafız-ı kelâm denir ya. Zararsız insan denir ya. İşte aşağıdaki resmi olan merhum o. Görev gereği tanışmıştık. Yılını hatırlamıyorum. İmam Hatipti. Hadimin bir köyündendi rahmetli. Sessiz sedasız, güler yüzlüydü. İmrenirdim kendisine. Tevazu sâhibi diye anılmak, sanki bu dünyada onun hakkıydı. Ne kadar mı güvenilirdi? Ne kadar güvenmek gerekiyorsa o kadar. Can, mal, aklına ne gelirse güven. Hoca arkadaşımdı. Hacı arkadaşımdı. Aramızda 15 yaş kadar var. Altmışlı yaşlarda olsa gerek. Bugün haber geldi. Artık Recep bedavalar hoca sizlere ömür. İçimde duyduğum sızıyı yazamam. Bu duruma; Emr-i hâk vaki oldu denir. Allah'ım biz arkadaşları olarak, hâfız Recep hocamızı iyi bilirdik. Bu şehadetimizi kabul buyur. O'nu Efendimiz'e komşu eyle. Geride kalanlarına, sabr-ı cemîl lütfeyle. Ardından yazı yazmak aklımıza gelmezdi. Aha başımıza geldi. Rabbim bizlere de iman-ı kâmil ile göçmek nasip buyur. Âmiine yâ muıyn. Ve selâmün alel murseliyn. Velhamdülillahi rabbil âlemin. Ruhu için FAAAATİHA.