Olmaz

            Matematik öğretemiyorsunuz. Tarih, coğrafya öğretemiyorsunuz. Ya edebiyat? Hayır onu da öğretemiyorsunuz. Dilbilgisi öğretebiliyor musunuz? Ne gezer, imla noktalamadan da habersiz çocuklar.            Yurt içi ve yurt dışı bütün sıralamalarda, ölçütlerde sonuç ortada. Eğitimde dökülüyoruz. Düşüş devam ediyor, sürekli geriliyoruz.            Peki sormak gerekmez mi, bunca okul, bunca öğretmen, bunca masraf niye? Onca ortaokul, onca lise... Giren kayıpsız bitirip çıkıyor. Ellerinde birer diploma, değeri var mı?            Yabancı dil de öğretemiyoruz, fen bilgisi de. Eğitim de gereği gibi verilmiyor, öğretim de. Abartıyor muyum, çok mu karamsarım? Bence hayır.            Eğitimin temeli öğretmendir. Biz idealist öğretmenlerimizi kaybettik. Bu ülkenin şu anda bir öğretmen yetiştirme politikası var mı? Bunun için oluşturulmuş kurumları var mı? Maalesef yok.Daha dün Öğretmenler Günü’nü kutladık. Öğretmen itibarını kaybetmiş. Öğretmen maaşı ile geçinemez olmuş. Öğretmen hedefini ve idealini kaybetmiş. Öğrenci üzerindeki otoritesini, etkisinin kaybetmiş. Öğretmen “rol model” olma, örnek olma özelliğini kaybetmiş. Bunlara kafa yoruldu mu, çözüm yolları arandı mı? Hayır. Göstermelik törenler, kutlamalar falan, filan… Eğitim sisteminin niçin iflas ettiği, niye çöktüğü tartışıldı mı? Hayır. Düzeleceğine dair bir ümit, bir ışık, bir belirti var mı? Üzgünüm ama ben bir şey göremiyorum.“Her rengimiz tamam, bir fıstıki yeşilimiz eksik” misali yürüyor işler. Yıl içindeki tatili birden üçe çıkarmada çözüm arıyor sayın bakan.Yönetim kademelerine liyakatli, hak eden yöneticileri oturtacağız, sendikaya mendikaya bakmayacağız diye biliyor mu? Hayır. Partizanlığı, “yandaşlık anlayışını” Milli Eğitim Bakanlığı’nın kapısından içeri sokmam diyebiliyor mu? Hayır.Öğretmenlere yönelik şiddet önlenebiliyor mu? Hayır. Okullar uyuşturucu satıcılarının kıskacından kurtarılabildi mi? Hayır. Çocuklara kitap okutabiliyor muyuz? Okuma alışkanlığı kazandırabiliyor muyuz? Hayır.Üniversite öğrencisi olarak benim önüme öyle öğrenciler geliyor ki, inanın kitaptan bir metni doğru dürüst okuyamıyor. Meramını ifade edemiyor. İmla ve noktalama bilgisi “yok” denecek seviyede.Bunlar ve benzeri hususlar eğitim sistemimizin acı gerçekleri. Bunları yok sayarak, gözümüzü kapatarak sorunları çözemeyiz.Olmaz, bu iş böyle gitmez. Eğitimdeki sorunlar çözülüp, ülkenin ve çağın gerektirdiği bir noktaya getirilemezse, geleceğimiz karanlıktır.