MAHMUT HOCAM!

Akşam konferansındaydım.  Onbeş gün önce de dinlemiştim.  Kalan ömrümdede hergün dinlemek isterim.  Altmış sene önce ben öğrenciydim, kendileri hocaydı. Sümer Mahallesinde hutbesini dinlediğimi hatırlıyorum.  Şimdi ben hâlâ öğrenciyim o'da hoca.  Bu yazıyı sabahın beşinde yazıyorum.  Ve tabii ki izinsiz.  Aslında izin almam lazım.  Ama nasıl bu saatte.  Ancak hocamın hoşgörüsüne sığınarak yazıyorum.  Aslında vaktim olsa,  Tanıdığım mahmud hoca diye bir kitabçık yazmak isterim. Altmış sene önce İmâm hatibli öğrencilere çok emek vermiş.  Bilmem şu kadar öğrenciyi toplar sohbet yaparmış.  Çay çorba eşliğinde.  Şimdilerde ara ara beraber oluyoruz.  Öğrenci iken ben seni niye bulamadım diyorlar.  Ben ürkek bir köylü çocuğuydumda onu için diyorum.  Aslında ben hâlâ Mahmûd hocamın yanında çok rahat olamıyorum.  Öyle bir yapım var benim.  Neyse geçelim, kısmet bugünlereymiş.  Mahmûd hocam müfessir.  Akşam söyledi,  54 ilde imamlara konferans vermiş.  Hakkari dahil.  İstanbul'da yaşı müsait olan Ehl-i imandan tanımayan, dinlemeyen yoktur.  Ayasofyanın imamlığını yaptı.  Özel sohbetlerle, resmi hizmetle geçen bir ömür.  Tanıdığım Mahmûd hocamla ortak yanlarımız çok.  Fotoğrafta görüldüğü gibi,  boyamıza varıncaya kadar benziyoruz.  Adam seçmeyiz. Hiç kimseden umutsuz değiliz.  Muhit, sınıf ayrımı yapmayız.  Hem dinleriz, hem konuşuruz.  Mahmûd hocamı 47 li diye biliyorum.  O'na rağmen ayakta konuşuyor.  Şöyle görüneyim, böyle kibarlık yapayım derdi yoktur.  Neyse odur.  Bu yanımızlada çok benzeriz.  Peki akşam ne konuştu?  Ne konuşmadı ki.  Tamâmen organik konuşur zaten. Yine öyle konuştu.  Dağarcığımızı doldurduk hamdolsun Hele bir özgüveni varki. İşte o yanına bitiyorum.  Mahmûd hocam 22 ay Fransa'da işçi olarak çalışmış.  Akşam kendi söyledi.  O yönümüzlede benzeşiyoruz. Gerçi benim işçiliğim 22 ay değil, yıllarca ama.  Hemde Türk ve Müslüman elinde.  Mahmûd hocam ne olur İstanbul'u kısa tut,  Karamanımızda yerli göcer elması gibi türül türül yaşayalım.  Efendim unuttum. Akşamki konferansın ev sâhibi şuurlu öğretmenler derneği idi.  Başkan arkadaşımızı bende ilk defa gördüm.  Hocam'a plaket sunumunu bendenize uygun gördüler.  Benim de ömrümde ilk defa elim bir plakete değmiş olduoldu bu sayede.  Kendi aramızda hoşmu hoş bir vakit geçirdik.  Dernek yetkililerine bu kıymetli hizmetlerinden dolayı teşekkür ederiz.  Size, hele de Mahmûd Hocam'a doyum olmaz.  Kalın sağlıcakla.  Hayırlı sabahlar olsun efendim.