Köpek Deyip Geçme

Köpekle ilgili bir hatıramı paylaşmak istedim.. 1970-1971 öğretim yılı.. Bozkır'ın (Konya) bir köyüne tayin oldum. Lojman diye bir yer gösterdiler. İki oda bir aralık. Ağaç örtü..Ne banyosu ne suyu nede elektriği ( Elektrik zaten yok) var. Fareler cirit atar. Bir tüplü ocak, bir ibrik, bir leğen bir kaç kap kacak düzeni kurdum. Bir iki gün sonra Beyşehir'li bir arkadaş H.C. (Rahmetli oldu) geldi.Beraber kalalım dedi. Olur dedim. Harun'la beraber kalırken bir kaç gün sonra Uşak'lı M.T. hocam geldi. Şimdi Balıkesir Altınolukta yaşadığını öğrendiğim ve irtibat kurduğumuz ev arkadaşım. Bende burada kalayım dedi. Odanın birini yatakhane birinide oturma odası yapıp yaşamaya başladık. yaklaşık bir ay sonra da Adana Kadirli'den bir arkadaş geldi O'da bende burada kalayım dedi kıramadık aldık. Olduk dört bekar. Gelelim esas mevzuya..kapının önüne zayıf bakımsız birazda yaşlıca bir köpek gelmeye başladı. Bizde adını GARİP koyduk. Beslemeye başladık. Yemek artıklarımız, ekmek derken. Havaya attığımız şekerleri kapması hoşumuza gitmeye başladı hasılı GARİP BİZİ SEVDİ BİZDE GARİBİ.. Akşamları bir yere oturmaya gitsek GARİP bizi o eve bırakır lojmanın önüne geri dönerdi. Ne zaman o evden çıkıp ayakkabılarımızı giymeye başlasak GARİP hış mış gelir bizi eve götürürdü. Garip BULUT gibi oldu.. Bakım iyi. Karşılıklı sevgi muhabbet iyi. Derken 23 Nisan geldi .O zamanlar köylerde okulllar 23 Nisanda tatil olurdu. Bizde Memleketlerimize geri döndük. O yaz evlendim. Eşimin tayinini çalıştığım köye istedik ve bir eve bakmaya gittik. Eylül ayının ilk günleriydi .Önce Bozkır'da eşimin amcasını ziyeret edip misafir olduk. Bozkırda Bir gece yattık ikinci günü eşimin amcası pikap arabası ile bizi çalıştığım köye götürdü. Köye varıp köyün merkezindeki Caminin önünde pikaptan indik.... İndikten bir kaç dakika sonra GARİP bir geldi ama nasıl atlıyor boynuma kokluyor yalıyor..Aman Allahım.Bu nasıl bir sevgi hasretlik.. Bende onu sevip okşadım biraz sakinledi. Eşim ve amcası nedir bu diye merek ettiler. Mevzuyu anlattım. Fakat GARİP ZAYIFLAMIŞ BİTİK. SİZ GİTTİNİZ BEN GENE BAŞA DÖNDÜM DER GİBİYDİ.ÜZÜLDÜM AMA YAPACAK BİR ŞEYDE YOKTU. Bir hafta sonrada o köyden tayinim çıktığı için ayrıldım. Garip ne oldu bilmem.. Kızdığımız insana KÖPEK deriz ya... KÖPEKLER o benzetmeyi HAKETMİYORLAR GİBİ.. Köpekler, sadakatin sembolü, yapılanı iyiliği sevgiyi unutmayan hayvanlardır.