KEŞKE...

Belli bir yaşa, olgunluğa ulaşan insanlar "keşke" derler. Keşke şunu yapsaydım, keşke bunu yapsaydım... Keşke şöyle davransaydım, keşke böyle davransaydım... Bu hâl, insanın geçmişte çok yanlış, fazla hata yaptığının göstergesi değildir. Fikren ve ruhen olgunlaştığının, kendisini geliştirdiğinin işaretidir. "Bugünkü aklım olsaydı; o zaman şöyle hareket ederdim" diyen bir kişi de zaman içinde olgunlaşmış, gelişmiş demektir. Zaman insana çok şey öğretir. Düşünen, olaylardan ders çıkartan kişiler için... Düşünce dünyası gelişen, görüş açısı genişleyen insan olaylara tek boyutlu bakmaz. Olayları ve gelişmeleri çok yönlü değerlendirme seviyesine ulaşmış demektir. Yeni bilgiler, yeni tecrübeler, yeni gelişmeler insanda yeni bir bakış açısı geliştirmiyorsa, o insan yerinde sayıyor demektir. "Keşke" ile ilgili bir atasözü hatırlıyorum: Eğer ile meğeri evlendirmişler, keşke diye bir çocuk doğmuş. Hayatta şu tür sözleri çok duyarız: "Keşke çocuk olsaydım", "Keşke seni hiç tanımasaydım", "Keşke hiç doğmasaydım" vb. Bunlar, yani "keşke" aynı zamanda bir pişmanlık ifadesidir. İnsan hata yapan bir canlıdır. Onun için, "beşer, şaşar" denmiştir. "Hatasız kul olmaz" demiştir atalarımız. Elbette her insan hata yapar, bu kaçınılmaz bir durumdur. Asıl olan, bu hatalardan geç de olsa ders çıkartıp," keşke" diyebilmektir. "Keşke" aynı zamanda insanın kendisiyle yüzleşmesi demektir. Samimi ve iyi niyetli bir insan olduğunun belgesidir. Keşke, şimdi on beş yaşında olsam, geçmişte yaptığım pek çok hatayı yapmadan hayat yolunda ilerlerdim. Keşke, hayatı yeniden yaşayabilsem, bugün tanıdığınızdan farklı bir kişi olarak tanır- dınız beni herhalde... Keşke...