Kaybettiğimiz bir değer

Kaybettiğimiz bir değer A.TALAT DURU' NUN ARDINDAN AV. ARB.ÖMER KARAYUMAK                   Zaman mı çok çabuk geçiyor,bizler mi çok çabuk yaşlanıyoruz bilemiyorum ama takvim yapraklarından eksilen her geçen gün,her geçen yıl ömrümüzle birlikte bir takım değer yargılarımızın da bizimle beraber kaybolduğunu çok acı bir şekilde görebiliyoruz.Bu elem verici tabloları her yıl tekrar tekrar  yaşamak ve her gelecek yılın,her geçen yılları  mumla aratacağını bilmek insanın  gelecek yıllara olan hayallerini de ,umutlarını da yok edip götürüyor.                   Özel yaşamımızda olduğu gibi  sosyal, toplumsal,siyasal, ekenomik ve kültürel yaşamımızda da  her geçen yıl  büyük bir erezyon yaşadığımız inkar edilmez bir gerçek olarak karşımıza dikiliyor.                   Ne yazık ki  bu erozyonun  sosyal, kültürel ve psikolojik  tahlillerini yapmak,Geçmiş günlerin, kaybolan yılların  fikir ve zikir muhasebesini  yapmak da artık kimseyi pek de ilgilendirmez hale gelmiştir. Evet..Ne yazık ki hiçbir şey, hiçbir kimseyi ilgilendirmiyor..”demiştik.                   Bu toplumsal vurdumduymazlığı çok iyi algılayan ve “yalnız duyan yaşar”sözüne şiddetle karşı çıkarak “yalnız duyan çeker”diyen büyük şairimiz YAHYA KEMAL,”duyuş ve düşünüş “adlı şiirinde bu acı gerçeği bakın nasıl dile getirmektedir:                                      “Sevdiklerim göçüp gidiyorlar birer birer                     Ay geçmiyor ki almayayım gamlı bir haber                                           Kalbim zaman zaman bu haberlerle burkulu                      Zihnim düşünceden dağınık,gözlerim dolu                                              Kaybetti asrımızda ölüm,eski hüznünü                      Lakayd olan mühimsemiyor gamlı bir günü                              Çok şey bilen diyor:”Gidecek her gelen nesil”                       Ey sade dil! Bu bahsi hayatında böyle bil                         Hiç durmadan hayat öğütür devreden bu çark                       Ölmek sırayladır,sıralanmakta varsa fark                                                   İlmin derin görüşleri,aklın hükümleri                       Doldurmuyor boşalmış olan hisli bir yeri.”                        “Ülfet belalı şey...Fakat uzlet sıkıntılı                        Bilmem nasıl geçirmeliyim şu beş on yılı “   diyerek geride kalan günlerini nasıl geçireceğini bilememenin sıkıntısını yaşayan merhum şairimize hak vermemek elde mi?                 Yine bir acı..Yine bir elem..Yine bir keder. Karaman'ımızın yetiştirmiş olduğu mümtaz şahsiyetlerden Karaman ve Yunus Emre sevdalısı,araştırmacı yazar A.Talat Duru ağabeyimizin vefatını derin bir üzüntü ile öğrenmiş bulunuyoruz.Allah rahmet eylesin.Mekanı Cennet olsun.                 A.Talat Duru, Karaman'ın gerek ticari hayatında, gerekse sosyal ve kültürel hayatında yeri kolay kolay doldurulamayacak ender değerlerinden birisiydi.Bir hayli ilerlemiş yaşına rağmen  okumaktan ve yazmaktan asla vazgeçmeyen bir büyüğümüzdü.Yunus Emre ile ilgili araştırmalarında bir çok vesikanın okunmasında  beraber çalışmıştık.Fethiye'den Karaman'a gelip yerleştiğimi duyunca "işte şimdi buna çok mutlu oldum.Artık kendimi güvende hissediyorum.Arşiv belgelerini okumakta çok zorlanıyordum.Artık yanımda bir uzman var.Bundan sonra çok şeyler yaparız birlikte" diyerek layık olmadığımız iltifatlarda bulunmuştu.             Ne zaman yanına uğrasam belgeler arasında didinirken görürdüm.             Daha uzun yıllar Karaman tarih ve kültürü üzerinde beraber çalışacağımızı düşünürken,onu bir anda kaybetmenin dayanılmaz sancısı ve derin üzüntüsünü ifade etmekten aciz durumdayım.             Karaman aşığı,Yunus sevdalısı Bütün Karaman'lıların Talat amca'sını kaybettik.             Bütün sevenlerine,,dostlarına ve DURU ailesine sabırlar diliyorum.