KARAMAN'DA YEMEK ÜZERİNE SÖYLENEN SÖZLER (HALİL İBRAHİM İNCEKARA)

H. İbrahim İNCEKARA Bir başkadır yaprağının sarması Ekşilisi, kara kabak kavurması Şebit ekmek, tuzlu börek, mayalının sıkması Etli ekmek, batırığı, arabaşı çorbası. Sizi özledim… (Faruk Alkan) * Karnım aç, Karaman’a kaç. * Karaman okkası, Çelebi lokması * Çattılar ocak taşını, kurdular düğün aşını. * Can boğazdan gelir. * Ekmek elden, su gölden. * Bir eli yağda, bir eli balda. * Çam sakızı, çoban armağanı. * Tıngır elek, tıngır saç; eli hamur, karnı aç. * Yağ döksen yalanır. * Yarım elma, gönül alma. * Asıl azmaz, bal kokmaz; kokarsa yağ kokar, aslı ayrandır. * Açlığından değirmen damı bekler. * Atası ekşi elma yer, oğlunun dişi kamaşır. * Ak buğday, ak koyun, bunlardan gerisin koyun. * Acındırırsan arsız, acıktırırsan hırsız olur. * Bir insan yediği gibi iş tutar. * Kabak, ye de tadına bak. * Biri yer biri bakar, kıyamet ondan kopar. * Azıcık aşım, kaygısız başım. * Tok açın halinden anlamaz. * Ekmek buldun ye, dayak buldun kaç. * Armudu say da ye, elmayı soy da ye. * Acıkan doymam, susayan kanmam sanır. * Bak bağına üzüm olsun, bir daha varmaya yüzün olsun. * Çalışırsan aş yersin, çalışmazsan taş yersin. * Ek tohumun hasını, çekme ekmek yasını. * Ekmek bezeden, kız anadan olur. * Elden gelen aş (öğün) olmaz, o da vaktinde gelmez. * Gönülsüz aş, ya karın ağrıtır ya baş. * Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır. * İyi hanım arpa unundan aş, kötü hanım buğday unundan keş yapar. * İştahla yenirse soğan-ekmek, halt etmiş baklava, börek. * Mermer taştan, hürmet iki baştan. * Keskin sirke küpüne zarar. * Muhanet adama, düşmanına dayı dedirtir. * Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın. * Olan bulgur kaynatır, olmayan kaşını gözünü oynatır. * Oğlum sana bir öğüt, ununu elinle öğüt. * Sakla samanı, gelir zamanı. * Tarlada izi olmayanın yemekte yüzü olmaz. * Yazın başı pişenin, kışın aşı pişer. * Buğday diye avuçladığın altın olsun. * Gelmiş geçenlerin ruhuna değsin.