Son gelişmeleri büyük bir üzüntü ve hayal kırıklığı ile izliyorum.
Kanaatlerimi ifade edecek bir yazı yazmamaya karar verdim. Çünkü bir süre sonra onlar da bir üzüntü kapısı haline geliyor.
Ancak şunu iyice anladım ki, bu ülkede CHP “Allah Bir” dediği zaman itiraz edecek yoğun bir kesim var.
Nedendir, nasıldır? Tevatür çok…
Bunları saymaya sayfalar yetmez. Bir kısmı da doğrudur ve iddia sahipleri haklıdır.
Fakat hatayı sadece CHP’ mi yapar?
Özellikle iktidarı ellerinde tutanların günahlarının boyutlarının gazete ve kitapların sayfalarına sığmaz olduğunu cümle âlem görmez mi?
Görür.
Hatta görünenler, yenilip yutulmayacak ifadelerle seçim meydanlarında haykırılır.
Ama gelin görün ki son kertede bu günahların çoğu, affedeni de günaha bulayarak, affedilir.
Ancak CHP’ nin yetmiş seksen yıl önceden yapmış olduğunu söyledikleri ve çoğu da iftira olan rivayetler ile her gün suçlanmaya devam edilmesi gayet makuldür.
CHP’ nin yeni bir sayfa açmasına izin verilmez.
İftira kumpanyaları hemen devreye girer ve şeytana pabucunu ters giydirecek söz ve filler ile CHP’ nin “ne büyük bir iblis olduğu” milletimiz bir iyice anlayıncaya kadar anlatılır.
Bu ülkede çarşaf çarşaf parti programları hazırlamaya gerek yok. Üç beş sayfalık bir CHP’ ye sövgü kitabı bastırın yeter. O sizi iktidar yapar.
Ne büyük bir kin ya rabbim!
Yürekleri taşlaştıran ve olmamışı olmuş gibi gösteren.
Buna nasıl yürekleri dayanır anlayamamışımdır hep. Taşlaştığı için galiba…
Atatürk ve ulusal meselelerde CHP ile neredeyse paralel düşünen bir parti bile kendisinin dahi inanmadığı gerekçeler ile CHP düşmanlığını gizleyemiyor.
CHP Fobisi nedeniyle, neredeyse gayrı meşru ilan ettiği birileri ile aynı çizgiye gelebiliyor.
Çok sevdiğim yığınla arkadaşım ve dostlarımın da içinde bulunduğu bu kesimler için diyeceğim ne olabilir ki?
Yüreklerini arada bir kontrol etmelerini önermem dışında…